________________
ખ્યાલ આવ્યો કે એક ચિત્રકારે ચિત્ર દોર્યું હતું. બીજાએ તો માત્ર ભીંતને ઘસી ઘસીને દર્પણ જેવી બનાવેલી...
નિર્મળ અન્તરાત્મદશામાં પ્રભુગુણોનું પ્રતિબિમ્બન પડે જ ને !
ક્ષીણવૃત્તિતા માટે ત્રણેક વાત વિચારવી જોઈએ ઃ (૧) સાધક સાધનાના અગ્રિમ પડાવે કેમ જઈ શકાય એની જ વિચારણા કરે, એ સિવાયની વિચારણા એની પાસે ન હોય. (૨) કદાચ બીજા વિચારો છુટ્ટા-છવાયા આવી જાય તોય એ વિચારો રાગ, દ્વેષ, અહંકારને પુષ્ટ કરનારા ન હોય તેનું ધ્યાન રાખે. (૩) કદાચ દુર્વિચાર - રાગાદિ ભળેલ વિચાર - પાંચ, દશ સેકન્ડ માટે આવી જાય તોય ૬ઠ્ઠી કે ૧૧મી સેકન્ડે એની જાગૃતિ એને દુર્વિચારના ભંવરમાંથી બહાર કાઢી દે. જેથી દુર્વિચાર દુર્ભાવમાં પરિણમે નહિ. બે- પાંચ મિનિટ તમે એને પંપાળો. જાગૃતિ આવે એ ક્ષણે જ દુર્વિચાર અટકી જાય. દુર્ભાવની ધારા ચાલુ જ ન થાય.
માર્ગનું બીજું, ત્રીજું, ચોથું ચરણ : સમાધિરસથી સભર પ્રભુનું દર્શન થયા પછી પોતાના સ્વરૂપનું સ્મરણ... વિભાવોથી મન ઓસરી ગયું, હટી ગયું અને સ્વરૂપને પામવા માટેની યાત્રા શરૂ. ‘દીઠો સુવિધિ જિણંદ સમાધિરસે ભર્યો હો લાલ, ભાસ્યો આત્મસ્વરૂપ અનાદિનો વિસર્યો હો લાલ; સકલ વિભાવ ઉપાધિ થકી મન ઓસર્યો હો લાલ, સત્તા સાધન માર્ગ ભણી એ સંચર્યો હો લાલ...'
સમાધિ શતક ૧૫૩
