________________
૪૭ કેવા દુખે પડે છે. અને એ દુને સતી સ્ત્રી કે ગંભીરપણે, અને હીંમતથી સામને કરે છે. તેમાં કેટલો અડગતા ધારણ કરે છે. એ અંગેનું વિશેષ વર્ણન આવતા વ્યાખ્યાનમાં કહેવાશે. ઉપસંહાર:
અહિ તે આપણે “હવે તે જાગો” એ વિષય ઉપર કહેવાનું છે. આ પ્રસંગમાંથી આપણને કેટલે બેધ પાઠ મલે તેમ છે તે વિચારવાનું છે.
તમે પણ કર્તવ્યના પંથ ઉપરથી ઉતરી ગયા છે, અથવા ઉંઘતા હે, તે ઉઠે ! જાગે !
પગલિક સુખમાં રાચવાનું છોડી, આત્મિક સુખેની પ્રાપ્તિ માટે જાગો.
જાગતા હે તે ઉભા થાવ, ઉભા હે તે ચાલતા ચાવ, ચાલતા હે તે ઝડપી ચાલે, પણ ! ઝડપી ચાલતા હે તે સુયોગ્ય પંથે દેડીને યોગ્ય રથાને જલદી પહોંચવા પ્રયત્ન કરે.
પ્રભાતના કુકડાની માફક મહાવીર પ્રભુની આજ્ઞા મસ્તકે ચઢાવી તેને મહામૂલો સંદેશો જગતમાં અમે પણ સુણાવી રહ્યા છીએ.
હવે તે જાગે અને પ્રમાદ ત્યાગે” અને કીવ્યના પંથ ઉપર આવે, પરમ કૃપાળુ પરમાત્માનું શરણું સ્વીકારે, ધર્મની સાચી આરાધના કરે, અને તમારા જીવનને ઉજજવલ્લ બનાવે.
શુભંભવતું .
