________________
નથી. પ્રયાણ વખતે જે આવીને પગે પડી, છતાં જેનું મેં અપમાન કર્યું છે પરનારીની જેમ મેં તેને તરછોડી છે. તે અજના ને મારા વિયેગથી વિરહનું કેટલું અકથ્ય -દુઃખ થતું હશે !
પ્રહસિતે કહ્યું કે હે મિત્ર! સારું થયું કે આટલા લાંબા - સમયે પણ તું આ પ્રમાણે સમજ્ય માટે હવે તારે ત્યાં - જઈને તેણીને આશ્વાસન આપવું યોગ્ય છે.
અહીં પવનજયને ખરું ભાન થયું, સતીને સંકટ આપવા છે માટે તેને આત્મા અત્યંત દુઃખ પામે. અને તે પિતાના આત્માને ધિક્કારવા લાગે.
આ પ્રસંગ તે અતિ લાંબો છે. પવનજય અંજનાસુંદરીના આવાસે આવે છે. ખરા અંતઃકરણ પૂર્વક પિતે દર્શાવેલા અમાનુષિ વર્તાવ બદલ માફી માગે છે. પ્રેમથી - અજનાને સંબોધે છે અને અંજનાની સાથે રાત્રિ નિર્ગમન - કેરી, રાત્રિના છેલલા પહોરે અંજનાની પ્રેમ અને લાગણી - ભરી વિદાય લઈ પવનજય માનસ સરોવરે પાછો ફરે છે.
પવનજયના હૈયાને પોતે થે. પિતાની પત્નિ પ્રત્યેની ફરજોને સમજ્યો અને એ ફરજ સમજી ને અંજ. - નાને સુખ આપવા માટે યુદ્ધમાં જતાં જતાં પણ પાછો આવ્યું. એક રાત્રિ સુખમાં નિર્ગમન કરી પવનજય અંજના પાસેથી રૂડી રીતે લાગણું ભરી વિદાય લઈ પાછો ફર્યો. આથી પણ અંજનાને વધારે ઉલટું થયું.
એક દિવસ પતિનું સુખ મેળવતાં કેઈ અશુભ કર્મોના - ઉદયે અંજનાસુંદરીને કારમાં દુખે ભેગવવા પડે છે.
