________________
૧૯૪
શ્રી ઉત્તરાધ્યયનસૂત્ર સાથે ૩૦ મોજા પુરુષ રચરિત,
द्रुमं यथा क्षीणफलं वा पक्षिणः ॥३१॥ અર્થ–આયુષ્યને કાળ વીત્યે જાય છે, તેમજ રાત્રિ અને દિવસે વેગથી ચાલ્યા જાય છે. વળી પુરુષને પ્રાપ્ત થયેલ ભેગે શાશ્વતકાલીન નથી, કેમ કે-જેમ ફલ વગરના વૃક્ષને પંખીઓ છોડી દે છે, તેમ પુણ્યશૂન્ય પુરુષને ભેગે છેડી દે છે. (૩૧-૪૧૫) जइ तसि भोगे चइडं असत्तो,
धम्मडिओ सव्वपयाणुकंपी,
તો ફોફિસિ તેવો શો વિફથી રૂાા यदि त्वमसि भोगांस्त्यक्तुमशक्तः,
શાળ શર્માનિ લુક રાગનું ! धर्मे स्थितः सर्वप्रजानुकम्पी,
તતઃ વિથરિ રેવ રૂતો થિી રૂર અર્થ-જે તમે ભેગત્યાગ કરવા અશક્ત છે, તે હે રાજન! શિષ્ટજનને ઉચિત કાર્યો કરે ! સમ્યગ્નદષ્ટિ વિ.ના આચારરૂપ ગૃહસ્થ ધર્મમાં રહી સર્વ પ્રાણીઓ ઉપર દયાવાળા બને ! એટલે આ પછીના ભાવમાં તમે વૈક્રિયશરીરધારી વૈમાનિક દેવ બનશે. (૩૨-૪૧૬) તુના મોજે વળ યુદ્ધી,
गिद्धोसि आरंभपरिग्गहेसु ।
