________________
૧૧૮ ]
સ્થાનોંગસૂત્ર
( વ્યાખ્યાન
રતી નથી. હા કે લુચ્ચાઈ નથી? જેને બેસતાં ઊડતાં ભાન નથી. તે ફૂલની વાત કરે છે તે ઢાંગ છે. એમને કાહેલ્લાં કાળાવાળાની અસર થયેલી છે. જેને એક દ્રિયની હિંસામાં અરરાટી છૂટે. શાક લાવવાનું મારાથી ન બને. ચાહે તેા ગેાળમાં ખાઈશું. મારાથી ન અને તેા ખીજો કરે તેા ઢાઢ શેર લાવ તેમ નહિ. એ ફોડવાથી ચાલે તે ત્રીજું ન લે. અહીં જે રસ્તે ચાલતાં, જતાં આવતાં ને લીલેતરી હાય અરર! બીજો રસ્તા ન હોય તેા કાળજી' કંપી ઊઠે, એવી દયાવૃત્તિ જેને હેાય તે ફૂલ ન ચઢાવે. ધેરે બેઠા હાય લાણા દીવા કરને ! અહીં રાત્રિજગા પર દીવામાં પાપ માને છે, તે ઢાંગ. જો યાબુદ્ધિ હાય તા સરખા યા રાખે. જેને જયણા મુદ્ધિ પેાતાના આાત્મામાં વસેલી નથી તેને ધમમાં આડે લાવી તે ઢાંગ છે. જયણા દરેક જગા પર રાખવી જોઇએ. જયણાથી કરવું જોઇએ. અહી વાત ક્યાં થાય છે? ફૂલને અંગે વાત થાય છે. શાકને અંગે વાત કરી છે ધેરે લીલકૂલ ખાત્રે છે ત્યાં વાત કરી ? જયણા ઉપદેશ માટે ધી જગા પર શ્રાવકને કહેવાની જરૂર છે, પણ જેએ જ્યારે સમજતા નથી. કારેલાંથી કામ ચાલતું હોય તેા બટાટા લેવા તૈયાર થાય તે કહે અરર ફૂલ ! તે ઢાંગ છે. અરર ! આવવું જોઇએ પણ ધેર પહેલાં લાવે. અર્ધા રના પાપડ નાખી દેવા પડે તેથી સેકવા છે. જેને અચ્છેર અનાજને માટે સળેલું અનાજ છેડવું નથી. કાયની દયા ઉપર જેને ધેારણ છે તેવા મુનિને અજયસુા ખટકે છે. છેકરાને ગૂમડુ થયું હોય તે! લસણુ, ડુંગળી લસેાટીને મુકી દે તેવા કહે છે. અરે મહારાજ! અહીં એમ થાય છે. સાચી ધ્યાની બુદ્ધિથી કહેતા નથી. ખીન્નની ઘુસાડેલી છે. પેાતાને પરિણમે તે સારી વાત. એક્રે દ્રિય માત્રને માટે અરરાટી છૂટે ત્યારે સમજવું કે એક દ્રિયની ધ્યાની અસર થઈ છે. તેવા ફૂલ ન ચઢાવે તેા ચાલે.
એ તા પેાતાના ઘર ઉપર ચણા નાંખી વાંદરાને કૂદાવવા જેવુ
ભિખારી ગિરિરાજ ઉપર ચઢે તે હૅલ્થા, માત્રા ઉપર કરે
