________________
૨૬
ઉપઘાત શ્રદ્ધા પૃ. ૩૦૦ ગૌતમસ્વામીની ઉપેક્ષા પૃ. ૩૦૧ શિવકુમારને ભાવ, પૃ. ૩૦૯ મહાવીરસ્વામીની અફળ દેશના અને પૃ. ૩૧૭-૮ ભરત ચક્રીના ઉદ્દગાર.
લૈકિક દૃષ્ટાંતે ઇત્યાદિ, આ પુસ્તકમાં લૌકિક દષ્ટાંતે છે. જેમકે, પૃ. ૧૪ એક લીધે-સાઠ | પૃ. ૧૯૬ બિલાડીને ગળે
આવ્યા. પૃ. ૨૪ નવી વહુ ને વાછરડું.
પૃ. ૨૨૯-૨૧૦ બલા ગઈ. પૃ. ૩૪ શેઠને છેક પૃ. ૩૬ વાણિયે ને મિયા
| પૃ. ૨૧૫- ત્રીજો એટલે પૃ. ૫૯ નવ કુકડીની રમત. પૃ. ૧૭-૮ પ્રધાનનું કથન | | પૃ. ૨૨૯-૨૨૦ મૂર્ખાની પૃ. ૧૧૧ શેડના છ છોકરાનું ! સમજણ. ઉદાહરણ
* પૃ. ૨૩૫ જેટલીના ચારસો વિશિષ્ટ શબ્દ–આ વ્યાખ્યામાં કેટલાક શબ્દ એવા વપરાયા છે કે જેનો અર્થ જનતાના અમુક ભાગને ભાગ્યે જ ખબર હોય. આ શબ્દો એના સ્થળ (પ્રકાંક) તેમજ અર્થ સહિત હુ અહીં આપું છું.
અવકેશી (પૃ. ૨૫૪). સંસ્કૃતમાં “અવકેશિન’ શબ્દ છે. એ અમરકેશ (કાડ ૨, વર્ગ ૪, લે. ૭), અભિધાનચિન્તામણિ (કાણ૩ ૪, લે. ૧૮૨) ઇત્યાદિમાં જોવાય છે. એનો અર્થ વધ્ય-અફળ છે. આથી “અવકેશીથી નિષ્ફળ સમજવાનું છે. સંસ્કૃત “અવકને અર્થ બન્ય” છે.
કામીણ પથર (પૃ. ૧૮). સેનાને કસ જેવાની પથરી, યાને કટી. “કામીણ એ કે અશુદ્ધ શબ્દ હેય એમ લાગે
