________________
३६२
शीलोपदेशमाला. मुखमां रहेला मांसना ककमाने नींचे मूकी पाणीनी बहार उंचुं मुख रा. खीने रहेला एक मत्स्यने लेवा माटे दोड्युं एटले ते मत्स्य पाणीमां पेसी गयुं अने तेणे व्हार मूकेला मांसना ककडाने समली लश् गइ.
श्रा प्रकारना कौतुकने जो नदीने कांठे शरना वनमां बेठेली राणी उःखी बता पण बोली के, “हे धर्मति ! तें मांसने त्याग करी मत्स्यनी श्ता करी तो बन्नेथी भ्रष्ट थयो बुं. माटे हे शियाल ! हवे झुंजुए बे?" शियाले कयु. “ हे नग्न स्त्री ! पतिने त्याग करी जार पतिनी उपर श्रासक्त थएली तुं पण ते बन्नेथी नष्ट थई , तो तुं शुं जुए के ?" एवां देवनां वचन सांजली जय पामती एवी ते स्त्रीने जोर व्यंतर देवे पोतानुं दिव्य स्वरूप धारण करीने कडं. " हे पापे! ते मरावी नाख्यो हतो तेज हुँ महावत जैनधर्मना प्रसादे करीने देवपणाने पाम्यो बु. तुं मने मरावी नाखनारी बुं बता हुं तने कृपाथी कहुं हुं के, तुं पापने नाश करनारा जैनधर्मनो स्वीकार कर. स्त्रीए ते वात कबुल करवाथी व्यंतर देवे तेने साध्वी पासे लइ जश्ने दीक्षा लेबरावी. ए प्रकारे शीलवतरूप रत्नथी नष्ट थएली नूपुरपंडिताना असतीपणाथी उत्पन्न थएली पुष्ट कीर्तिरूप बाजित्रनो शब्द आज सूधी सर्व दिशाउने विषे संजलाय .
शति नूपुरपंडिता कथा समाप्ता.
दत्तपुहिता (शृंगारमंजरी)नी कथा. जेनी ऊंची हवेलीनां शिखरो देवताउनी विश्रांतिने अर्थे थता हता एवं तथा लदमीना मंदिर सरखं मनोहर जयपुर नामर्नु नगर ले. त्यां जेना खजरूप कमलने विषे निरंतर लदमी वसती इती एवो महा पराक्रमी जयरथ नामनो धर्मवंत राजा राज्य करतो हतो. तेने महा बुद्धिवालो दत्त नामनो प्रधान हतो. तेने कामवृदनी मंजरीना सरखी शृंगारमंजरी नामनी पुत्री इती; जे पुत्री कामी पुरुषोना मनने पोताने विषे लय पमाडती हती. वली प्राप्त थयुं यौवन जेने एवी ते पुत्री कामरूप केशरीसिंहना पराक्रमे करीने विश्वना मनने जमावनारा पुष्ट स्तनरूप पर्वतोने धारण करवा लागी; परंतु ते पुत्री पूर्वजवना कर्मने लीधे मतिथी तथा चेष्टाथी असतीपणाना मार्गप्रत्ये चालवा लागी. कडं