________________
ख
.खंड पुं. न. ( खण्ड) 553, પૃથ્વીનો અમુક ભાગ. खंडिय पुं. (खण्डिक) छात्र, विद्यार्थी. खंति स्त्री. ( क्षान्ति) क्षान्ति, क्षमा, ઉપશમ, સહનશીલતા.
खंध पुं. ( स्कन्ध) लो खग्ग पुं. (खड्ग) तलवार. खण पुं. (क्षण) क्ष, अणविशेष. खमा स्त्री. (क्षमा) क्षमा, डोधनो
खलाव, शान्ति, धीरन, पृथ्वी
खमासमण पुं. (क्षमाश्रमण ) साधु, ક્ષમાપ્રધાન મુનિ.
खल वि. (खल) हुष्ट, अधम, दुर्जन. खलिअ वि. (स्खलित) पडेसुं,
लूसेसुं न अपराध, गुनो. खलु अ. (खलु) निश्चय अर्थमां खसर पुं. न. (दे. कसर) रोगविशेष, भरवु, जस. fqvi 37. (fay) vilu, raelul
खीण
झीण
छीण
}
वि. (क्षीण) क्षय पाभेलुं,
गाण, भार्ग, हुर्जस.
खीर, छीर न. (क्षीर) ६५.
खु
अ. ( खलु ) निश्चय, वितर्ड, સંભાવના, વિસ્મય.
४१९
खुड्डुओ पुं. ( क्षुल्लक) नानो साधु खेत्त न. (क्षेत्र) क्षेत्र, तर.
ग
गइ स्त्री. (गति) गति, खाधार, દેવાદિ ચાર ગતિ.
गंगा स्त्री. (गङ्गा) नहीनुं नाम. गंभीर वि. ( गम्भीर ) गंभीर, हुं. गण पुं. ( गण ) समुदाय. गणहर पुं. ( गणधर ) गागघर, गाली गणि पुं. (गणिन् ) गागघर, गाएगी. गब्भ पुं. (गर्भ) गर्भ. गय पुं. (गज) हाथी.
गयंद
इंद
}
पुं. (गजेन्द्र) उत्तम हाथी, भैरावारा.
गयण न. ( गगन) खाडाश गरिट्ठ वि. ( गरिष्ठ) धागुं भोटं. गरिहा स्त्री. (गर्हा) निंघा गरुल पुं. (गरुड) पक्षिरान,
ગરુડ પક્ષી.
गव्व पुं. (गर्व) भान, खलिमान. गव्विअ वि. (गर्वित) अभिमानी,
गर्विष्ठ
गहिअ } वि. (गृहीत) अडग
गहीअ
इराखेस.
गाण न. ( गमन) गावुं, गीत.
गाम पुं. (ग्राम) गाम.
