________________
( ૧૧૮ ) આ ઠેકાણે ત્રણ કરણની સાક્ષી આપવા માટે કહ૫ભાષ્યની ગાથા લખીએ છીએ.
अंतिमकोडाकोडी, सव्वकम्माणं पाउवजाणं ॥ पलिया असंखिजइ-भागे खीणे हवइ गंठीणं ॥१॥ गंठीत्ति सुदुम्भेश्रो, कख्खडघणगूढमूढगंठीव्व ॥ વીવસ મનાવ્યો, વાવોપરિણામો /રા जा गंठी ता पढम, गंठीसमइच्छो भवे बीयं ।। अनियट्टीकरणं पुण, सम्मत्तपुरकडे जीवे ॥३॥
આયુ વછને સાતે કર્મની અંતિમ કેતાં છેલી કેડાકે સ્થિતિ પાપમને અસંખ્યાતમે ભાગે ન્યૂન રહે, બાકી સર્વ ખપી જાય, ઈહાં ગંઠી સ્થાનક છે.
તે ગંઠી કેવા પ્રકારની છે? અત્યંત દુઃખે કરી ભેદવા ગ્ય કર્કશ વક ગુઢ ગુપ્ત કેઈ ખદીરાદિ કઠીન કાષ્ટની ગાંઠ જેવી તેવી રીતે ભેદી શકાય નહી તે ઉપમાવાળી એ અનાદિકાળની જીવને કર્યજનિત ઘન કેતાં નિવિડ રાગદ્વેષપરિણતિ રૂ૫ ગ્રન્થી છે. તે વજની માફક દુર્ભેદ્ય સમજવી.
જ્યાં ગંઠી છે ત્યાં સુધી આવે તેને પ્રથમ યથાપ્રવૃત્તિ કરણ હોય, ગ્રન્થી ભેદ થયા પછી બીજું અપૂર્વ કરણ હોય, તથા સમ્યકત્વ પુરખેડે કેતાં સમ્યક્ત્વ પ્રાપ્તવ્યપણે આગળ કહ્યું છે જે જીએ એટલે ચેક્સ મુખ આગળ રહ્યું છે તે જીવને ત્રીજું અનિવૃત્તિકરણ હોય.
આ કરણમાં વિશુદ્ધ અધ્યવસાય વડે કરી ઉદયમાં આવેલ મિથ્યાત્વને વેદતે, નહી ઉદયમાં આવે તેને ઉપશમાવતે ઉપશમ લક્ષણ અંતર્મુહૂર્વકાળમાનવાળા અંતરકરણમાં પ્રવેશ કરે, અંતર
