________________
સંસ્કૃતિ-નિષ્ઠ સંન્યાસી પણ કેવો સાત્ત્વિક હોય ?
રાના–રાળી મિત્તે યા ન મિત્રે મેં ગાનંદ્રયન $ યા ?' આવી નીડરતા-નિઃસ્પૃહતા ધરાવનારા ઘણા ઘણા અવધૂત આનંદઘનો જૈન શાસનના ઇતિહાસમાં આલેખાઈને અમર બની ગયેલા જોવા મળે છે. જૈન-સાધુત્વ માટે તો આવી ખુમારી, નીડરતા અને નિઃસ્પૃહતા સાવ સહજ ગણાય, પરંતુ આર્ય તરીકે પણ આવકારાતી સંસ્કૃતિ અને સંસ્કારોના વારસામાં ઉછરેલા કેટલાક સંન્યાસીઓની નીડરતાનિઃસ્પૃહતાના પ્રસંગો જ્યારે વાંચવા મળે, ત્યારે આર્ય અને ભારતીય તરીકે પ્રતિષ્ઠિત સંસ્કૃતિના સંસ્કારોથી સુવાસિત એ સંન્યાસીઓનાં જીવનમાં પણ ખળભળતી ખુમારીનાં થતાં દર્શનથી અંતર અહોભાવિત બન્યા વિના નથી રહેતું.
આજથી સો સવાસો વર્ષો પૂર્વે જામનગર આસપાસના પ્રદેશમાં મહાત્મા ગોદડ બાપુ' તરીકે પ્રસિદ્ધ એક વ્યક્તિત્વને જો થોડાઘણા અંશે ઓળખવાનો પ્રયાસ કરીશું, તો જામ વિભાજી જેવા જામનગરનરેશ તથા કર્નલ લેક જેવા અંગ્રેજ અફસરનેય મોઢામોઢ સાચું સુણાવી દેવાની એમની સત્યનિષ્ઠા તેમજ સિંહ સમી સાત્ત્વિકતા પર હૈયું ઓળઘોળ બનીને ઓવારી ઊડ્યા વિના નહિ જ રહે. આવા થોડા પ્રસંગોમાં ડોકિયું કરતાં પૂર્વે “ગોદડિયા બાપુ તરીકેની પણ રૂઢ થયેલી એમની ઓળખાણનું કારણ જાણવાનો પ્રયાસ કરીશું, તો એમની સંસ્કૃતિની રસધાર ભાગ-૩ +
