________________
મોર માર, .
[ યાહેમ કરવું. માર મારે, (મોરચે મારે. તે ઉપરથી માર માર, વિજય મેળવ; ફતેહ
માથું મારીને-આગળ પડીને-મોખરે રહીને ? મેળવવી; દાવ છત; કરેલી યુક્તિમાં કારભાર કરી વિજય મેળવે તે ઉપરથી) કાવવું. પાર પડવું ન્યાલ થવું; કૃતાર્થ થવું.
- મોરલી બજાવવી, ખાવા કરવું; રાંધવું ૨. દાવ છત ફતેહ મેળવવી; વિજયી થવું.
- રસોઈ કરવી; (કારણ કે તેમાં મોરલી વજીર સાઉદીએ જાણે માર માર્યો
જેવી ભૂંગળી લઈ દેવતા ડુંક પડે છે.) નહિ એમ બોલે, શું છે રે ઉદ્ધત, હજી મસાળ જઇ આવ્યા, (વાંકામાં ) કેદપણ મારું અપમાન કરવાની હિંમત ધરે
ખાનું ભેગવી આવ્યા. અરેબિયન નાઈટસ. મ્યાન કરવું, (લાક્ષણિક.) બંધ કરવું (મો“પણ એવું કાંઈ નથી કે તજાયે,
હું-જીભ.) જે જુવાનીનું અને જેર; જુવાનીને દિવાની કહે હૈ,
તરવાર મ્યાન કરવી એટલે મ્યાનમાં : તોડી નાખે તાજાને તેર,
બાલવી. મોર માર્યો ભાખે રે,
મ્યાનમાં રાખવું, અંકુશ–કબજ—હદમાં ધીર બેઠા કંઇક ભડે. આટલી ઠં, ”
રાખવું. ધીરે ભક્ત. | “તારે જેસ્સો જરા મ્યાનમાં રાખ.”
થ:પાયન કરવું, નાશીને છૂટી જવું, સ- યમપુરીમાં મોકલવું, મારી નાખવું. ટકી જવું; અગીઆરા ગણવા.
૨. (જ્યાં નિર્દયપણું-ઘાતકીપણું વાપયમને દૂત, ( લાક્ષણિક) યમરાજાના દૂત રવામાં આવતું હોય એવી જગાએ
જે નિર્દય, કઠેર–નિષ્ફર કાળજાના મા મોકલવું તે ઉપરથી) કેદખાનામાં ભુસને વિષે બોલતાં વપરાય છે.
મોકલવું; કેદ કરવું. યમને પરૂ, કમકમાટી ઉપજાવે એવાં કામ કરવું, મરણિયાં થઈ કોઈપણ જે
અત્યંત પાપ કરનારે; વણેજ પાપી | ખમે કાંઈ કામ કરવું. (ધસારાની સાથે ). માણસ.
યા હોમ કરીને પડો ફતેહ છે યમપુરીની યાતના, ઘણું જ દુઃખ, ભારે માં- | આગે.” દગી, સખત શિક્ષા વગેરે.
કવિ નર્મદ.
