________________
( ૩૩ )
મને વહાલી છે, તેા જ્યાં સુધી તેને આપની સુધી તેને તમે ખુશીથી રાખજો. આપ પણ ગૌરવ કરજો. (ધ્રુજતે શરીરે કોકીએ, રાણીને સંભળાવ્યેા.)
પાસે રહેવું હોય ત્યાં તેણીનું સારી રીતે સુંદરીને ઋતિહાસ
કોષીનાં આવાં સરલ અને સત્ય જેવાં વચને સાંભળી દેવી ચંદ્રલેખાએ જણુાળ્યું. કોકીન્ ! ભલે તે તમારી પુત્રી તરીકે હા, હું તેને મારી મ્હેન કરીને મારી પાસે રાખું છું. તમે તેની ચિ ંતાથી નિશ્રિત રહેશો. આ પ્રમાણે કહી શેઠને ખુશી કરી સન્માનપૂર્વક વિસજન કર્યાં, પ્રસ ગેાપાત નાના પ્રકારના વાર્તાવનેાદથી ચદ્રલેખાએ સુંદરીની ઉદાસીનતામાં ઘટાડે કર્યાં, અને સુંદરીના દિવસે સુખમાં પસાર થવા લાગ્યા. તેએાનાં શરીરે જો કે જુદાં હતાં છતાં પરસ્પરની પ્રીતિથી જાણે એક જ મન હોય તેમ ખીજાને ભાન થતું હતું.
ઇચ્છાને! અંત નથી. સતે।ષ સમાન સુખ નથી. સુખી કે દુ:ખી, ગરીબ કે તવ ંગર કોઈ વીરપુરુષ કે સ્ત્રી એવી દુનિયામાં ભાગ્યે જ હશે કે તેને કાઇ પણ જાતની ઇચ્છા નહિ હોય.
એક દિવસે રાણી ચંદ્રલેખા શૂન્ય મનવાળી થઇ પેાતાના વાસગૃહમાં બેઠી હતી. સુંદરી નજીકના ઓરડામાંથી ત્યાં આવી. રાણીને ઉદાસીન સ્થિતિમાં જોઇ તેણીએ જણાવ્યું. ખ્વન ! આજે તમને શું ચિંતા છે? તમારા પતિએ સ્નેહનાં છળથી શું તમારૂં અપમાન કર્યું છે ? અથવા શુ કાઇ સ્નેહી મનુષ્યે હ મારી આજ્ઞા ખંડિત કરી છે ?
સુંદરીની શંકાનું સમાધાન કરતાં ચંદ્રએ મારા દુ:ખનું કારણ તે માંહીલું કાંઇ નથી, પ્રુથ્થાને લઈને જ કાંઈ નવીન ચિંતા ઉત્પન્ન પુત્રા છતાં પુત્રી એક પણ નહિ ! પુન્યનામી - પણ પ્રયાગે
ૐ કે, મારે સાત
૩
બ્લ્યુ, વ્હેન ! મને મારી
