________________
૩૩
ધર્મની પ્રાપ્તિ કરાવવી તે. તેનાથી તેના ભાવ પ્રાણ-જ્ઞાન, દર્શનાદિ ગુણોના નાશને અટકાવ થાય છે.
પ. આસ્તિક્યતા–જીનેશ્વરેએ ભાખ્યું છે તે સત્ય છે એમ જેની દઢ માન્યતા હોય તે તમેવ નિરંવ = કિર્દિ વેવીશ” ઈતિવચનાત્ .
છ ચતના૧. વંદન–અન્યતિથીઓના શંકરાદિ દેવ તથા અન્યતિર્થિઓએ ગ્રહણ કરેલા “જિનચૈત્યને” પણ વંદન કે સ્તુતિ કરવી નહિં,
૨. નમન–અન્યતીથીઓના દેવાદિને શિર્ષ નમાવવું નહિ તથા પૂજા ન કરવી.
૩. દાન–ચરકાદિ તાપને પાત્રબુદ્ધિએ ગૈારવ ભક્તિપૂર્વક એકવાર અશનાદિ દાન ન દેવું. અનુકંપાથી દેવું.
૪. અનુપ્રદાન–તે વારંવાર દાન ન દેવું.
૫. આલાપ–તેઓને સ્નેહપૂર્વક કુશલવાર્તા ન પુછવી; કારણ તેથી મિથ્યાત્વની વૃદ્ધિ થાય છે.
૬. સંલાપ–વારંવાર તેની સાથે ભાષણ કરવું નહિં. આ છ પ્રકારની યાતનાથી વ્યવહારની શુદ્ધિ થાય છે. વલી સમતિ મલીન થતું નથી. તેમાં પણ એકાંત નથી. અત્રે “ભગવતી શતક બીજો ઉદ્દેશો પ્રથમ પિંગલનિગ્રંથ, ગૌતમસ્વામી વિગેરેના ઘણા દાખલાઓ છે તે સ્વયં વિચારવા.
સમકિતનાં છ આગાર (છીંડી) કહે છે.
જેઓ અપવાદ માગેને ઈચ્છતા નથી, એકાંત ઉત્સર્ગમાર્ગમાં રક્ત છે, અને ગમે તેવા સંગે ઉત્પન્ન થાય તે પણ જેઓ ધર્મથી ચલીત થતા નથી તેઓને આગાની જરૂર
