Page Text
________________
૧૭૩
પ્રા. ઉપદેશમાલાનો ગૂર્જરાનુવાદ અંજલિ-પુટ વડે તેમના વચનામૃતની ધારાનું પાન કરી વિશેષ વૈરાગ બન્યા. આચાર્ય ભગવંતને નમસ્કાર કરી સર્વે પોતાના ઘરે ગયા. ત્યાં વિજયે કહ્યું કે, હું દીક્ષા અંગીકાર કરીશ.” નાના ભાઇ જયન્ત પણ કહ્યું કે, “હે બંધુ ! હું પણ દીક્ષા લઈશ. પરંતુ હજુ સુધી પુત્ર ઘરનો ભાર ઉપાડવા માટે સમર્થ થયો નથી, માટે કેટલાક મહિના પછી આપણે બંને સાથે દીક્ષા અંગીકાર કરીશું.”
કોઇક સમયે જયન્તની પત્ની સાંજે પીયરથી આવતી હતી, તે સમયે કોઇ સ્વરૂપવાન દુષ્ટ વ્યભિચારી પુરુષ અને જયન્તની યુવાન પત્ની સાથે જોવામાં આવ્યા. કામદેવના
વરથી પીડાતી તે સ્ત્રીએ તે પુરુષ સાથે સંગમ કરવાની પ્રબળ ઇચ્છાથી પોતાની શરીરપીડાના બાનાથી જયન્ત પતિને જણાવ્યું. અનેક વૈદ્યો આવ્યા, ચિકિત્સા કરવા છતાં રોગના ખોટા બાનાવાળી તેને લગાર પણ શાંતિ ન થઈ. ખોટા-કૃત્રિમ પ્રાણાચાર્ય એવા તે દુષ્ટ પુરુષને પણ જયન્ત બોલાવ્યો અને પોતાની પત્ની પાસે રાખી શરીર-પીડાની ચિકિત્સા કરાવી, પાછળથી જાણ્યું કે, “આ તો મારી પત્નીનો કોઈ જાર પુરુષ છે અને પોતાની આંખે પણ કેટલોક સમય ગયા પછી નીહાળ્યું. પછી ત્યાં આગળ આવતાં તેને બીજા દ્વારા રોકવામાં આવ્યો, તો પણ તે જાર પુરુષ હજુ આવતો બંધ થતો ન હતો. એટલે પોતાના સેવકોને કોઇક તેવો અપરાધ જોઇને મારી નાંખવાની આજ્ઞા કરી. તે સેવકોએ અંધારી રાત્રિમાં કોઈ વખતે તેના ઘરની બહાર નીકળતા જયન્તના મોટાભાઈ વિજયને દુર્જન ભુજંગની ભ્રાન્તિથી મારી નાખ્યો. “ખરાબ થયું, ખરાબ થયું” એવો કોલાહલ ઉછળ્યો. આ બનાવથી બધુના વિયોગથી જયન્ત અતિ દુઃખી થયો.
હવે સુજય પહેલાં વૈરાગી બનેલો હતો જ, પરંતુ આ બનાવ બન્યા પછી અતિવૈરાગી બનેલો. દીક્ષાની અભિલાષાવાળો વિજય જેમ બે મહિના રોકાયો હતો, તેમ તેણે પણ વિલંબ કર્યો. કેટલાક દિવસો પછી કેટલાક લૂંટારા લૂંટવા માટે અહિં પ્રવેશ કરવાના હતા, પણ સુજાતે બરાબર હેરાન કરી તેઓને હાંકી કાઢ્યા. રાત્રે ત્યાં સુવાને માટે આવતો હતો અને નિર્ભયપણે ચી કરતો હતો. સુજય પણ રાત્રે ત્યાં નિર્ભયપણે લૂંટારાઓથી રક્ષા કરવા માટે તૈયાર થઈ સાંજે સૂવા માટે ત્યાં આવતો હતો. કોઈ રાત્રિ સમયે વ્યગ્રતાથી મકાન ઉપર જલ્દી આવતો પોતાનો નાનો ભાઈ “તે જાણે ચોર છે.” તેની ભ્રાન્તિથી દેખાયો. લગાર આગળ વધી ભાઇ પ્રવેશ કરતો હતો, તેને ચોરની ભ્રાન્તિથી તરવારના પ્રહારથી મૃત્યુ પમાડ્યો નાનો ભાઈ મૃત્યુ પામ્યો તેમ જાણ્યા પછી તે અતિશય શોક કરવા લાગ્યો.
આવા પ્રકારી અણધારી હકીકત બની ગઇ, તેથી તે અતિશય શોક કરવા લાગ્યો. પશ્ચાત્તાપ-અગ્નિમાં અતિ જળી રહેલા શરીરવાળો સુજાત અતિ શોક કરવા લાગ્યો અને
| SR No. | 023128 |
| Book Title | Updeshmala Doghatti Bhavanuvad |
| Original Sutra Author | N/A |
| Author | Ratnatrayvijay |
| Publisher | Ranjanvijay Jain Pustakalay |
| Publication Year | 2013 |
| Total Pages | 664 |
| Language | Gujarati |
| Classification | Book_Gujarati |
| File Size | 19 MB |