________________
આઉરપચ્ચખ્ખાણુ પયન્ત્રા
૧૦૯
આમ ગુરૂપદેશથી વિરામ પામી સમજી જીવે શું ચિતવવું તેનું નિરૂપણ કરે છે
पुव्वि ' कयपरिकम्मो ' अनियाणो ऊहिऊण महबुद्धि । पच्छा मलियकसाओ सज्जो मरणं पडिच्छामि
પા
જધન્યથી છ માસ, મધ્યમથી એક વર્ષ અને ઉત્કૃષ્ટથી આરવ સુધીના સલેખનાના અભ્યાસીએ નિયાણારહિત (વર્તમાનકાલીન પદાર્થ જાણનાર અને ભવિષ્યકાલના પદાર્થ જાણુનાર) આ બુદ્ધિ વડે કષાય આદિના સ્વરૂપને અવધારીને તેને નાશ કરી જલ્દીથી અનશન અ’ગીકાર કરવું જોઈએ. પરા અવસર અને અભ્યાસ વિના એકદમ અનશન અંગીકાર કરનારની શું અવસ્થા થાય તે દર્શાવે છે ઃ अक्कंडेऽचिरभाविय ते पुरिसा मरणदेसकालम्मि | पुव्वकयकम्मपरिभावणाऍ पच्छा परिवडंति
પા
આયુષ્યના અંત આવ્યા વિના, અકાળે આયુષ્યના અંત આવતા સલેખનાના ઉપરોક્ત અભ્યાસ વિના અનશન કરનારને મરણ અવસરે પૂર્વે કરેલ અશુભ કર્મના ઊર્ય નિયાણુ કરી મરણની વિરાધના કરવાથી મિથ્યાત્વને પામી ક્રુતિમાં જાય છે. ાપકા આમ અત્યંત અવસ્થા સુધરવી મુશ્કેલ છે, તેથી ગુરુ શિષ્યને ઉપદેશ દેતાં જણાવે છે. तम्हा चंदगविज्झं सकारणं उज्जुएण पुरिसेणं । rai अविरहियगुणो कायन्वो मुखमग्गंमि
શાખમાં મરણની અવસ્થા ન બગડે તે સારૂ, રાજ્ય આદિની ઇચ્છાથી જેમ તે સધાય છે; તેમ પોતાના આત્મા મોક્ષ
