________________
સ્પષ્ટાથ સહિત વૈરાગ્યશતક ] ૧ ૧૫ ૧૯ ૧૪ ૧૫ ૧૬ ૧૭ ૧૮ ૧૯ धातश्चेन दयालुता तव हृदि स्थानं बबंध क्षणं । ૨૧ ૨૫ ૨૦ ૨૩ ૨૪ ૨૫ ૨૬ ૨૭ तत्किं हंत परिश्रमोऽपि निकटीभूतो न संपन्नवान् ॥ ८५ ॥
चेत्ने
જ નથી
થવા માગવા માટે વમિંકવચનની પરંપરાને
વાણીના વિસ્તારને, થત =બનાવતા પલિબે ચરણ, બે પગ પરિત્રાત્ત=ભમવાને માટે ઉબે આંખ તેષ ધ વડે
શતાનિ-લાલચોળ થયેલ વનાન=મેઢાં સવિતું=જેવાને સ્વામિનાં માલિકનાં, શેઠ
| વિગેરેનાં વાતા=હે ધાતા !, વિધાતા
રયાસુતા–દયાળુપણું; દયા તવ તારા ૠહૃિદયમાં, મનમાં
સ્થાનં સ્થાન વઘા બાંધતું, કરતું સ=ક્ષણ વાર તા જિં તો શું! દંત ખેદની વાત છે કે
મોપિ મહેનત પણ નાટીભૂત =પાસે રહેલે,
અનુભવેલે નહિ સંપન્નવાન , જા .
હે વિધાતા ! ભીખ માટે વચનને પગ ભટકવા, સ્વામિના ક્રોધે બનેલા રક્ત મુખને નિરખવા; બેઉ આંખ બનાવતા ક્ષણ વાર પણ કરૂણું તને, તારા હૃદયમાં કેમ નાવી શું કહું હું બહુ તને. ૨૭૭
