________________
મૂળ અને ભાવાનુવાદ. : : : : [ ૧૪૧ आसी सुकोसलरिसी चाउम्मासस्स पारणादिवसे। ओरहमाणो अ नगा खइओ मायाइ वग्घीए॥६३॥ घीधणिअबद्धकच्छो पञ्चक्खाणम्मि सुटु उवउत्तो। सो तहवि खजमाणो पडिवन्नो उत्तमं अहूं ॥६४॥ उज्जेणीनयरीए अवंतिनामेण विस्सुओ आसी। पाओवगमनिवन्नो सुसाणमज्झम्मि एगंतो॥६५॥ तिन्नि रयणीइ खइओ भल्लंकी रुट्टिया विकटुंती। सोवि तह खजमाणो पडिवन्नो उत्तम अह ॥६६॥
સાકેતપુરના શ્રી કીતિધર રાજાના પુત્ર શ્રી મુકેશલઝષિ, ચાતુર્માસમાં માસક્ષપણના પારણાના દિવસે, પિતામુનિની સાથે પર્વતપરથી ઉતરતા હતા. તે વેળાયે વાઘણ એવી પૂર્વજન્મની માતાએ તેઓને ફાડી નાંખ્યા, છતાંયે તેને સમયે ગાઢ રીતિયે ધીરતા પૂર્વક પિતાના પ્રત્યાખ્યાનમાં બબર ઉપગશીલ રહ્યા. વાઘણથી ખવાતાં તેઓએ અને સમાધિપૂર્વક મરણને મેળવ્યું.
- ૬૩ ૬૪ ઉજયિની નગરીમાં શ્રી અતિસુકમાલ નામને ધનવાન પ્રખ્યાત હતો. તેણે સંવેગ ભાવને પામીને દીક્ષા લીધી. એગ્ય અવસરે પાદપેપગમ અનશન સ્વીકારી તેઓ શમશાનના મધ્યે એકાન્ત ધ્યાને રહ્યા હતા. રેષાયમાન એવી શિયાલણે તેઓને ત્રાસ પૂર્વક ફાડી ખાધા. આ રીતિયે ત્રણ રાત્રી સુધી ખવાતાં તેઓએ સમાધિ પૂર્વક મરણને પ્રાપ્ત
૬૫ ૬૬
