________________
૧૩૬] = = = = શ્રી સંથારાપરિણા પન્ના जो संखिजभवहिई सव्वंपि खवेइ सोत हिं कम्मं । अणुसमयं साहुपयं साहू वुत्तोतहिं समए ॥४७॥ तणसंथारनिसन्नोऽवि मुणिवरो भट्टरागमयमोहो। जं पावइ मुत्तिसुहं कत्तोतं चक्कवट्टीवि ? ॥४८॥ नियपुरिसनाडयंमिवि न सारई तह सहस्सवित्थारे जिणवयणमिवि सा ते हेउसहस्सोवगूढ़मि ॥४९॥
કેમકે તે અવસરે, તે મહામુનિ વિશિષ્ટ પ્રકારના શુભ અધ્યવસાયના ગે સંખેય ભવાની સ્થિતિવાળા સર્વકર્મો પ્રત્યેક સમયે ખપાવે છે. આ કારણે તે પસાધુ એ વેળાયે વિશિષ્ટ પ્રકારના શ્રમણગુણને પ્રાપ્ત કરે છે. ૪૭
વળી એ અવસરે તૃણુ–સૂકા ઘાસના સંથારાપર આરૂઢ થવા છતાંયે રાગ, મદ અને મેહથી મુક્ત હોવાને કારણે, તે ક્ષેપક મહર્ષિ, જે અનુપમ મુકિત-નિઃસંગદશાના સુખને પ્રાપ્ત કરે છે, તે સુખ નિરંતર રાગદશામાં મૂંઝાતે ચક્રવતી’ પણ કયાંથી પ્રાપ્ત કરે?
૪૮ વૈક્રિયલબ્ધિના યોગે પિતાનાં પુરૂષરૂપને વિવી, દેવતાઓ જે બત્રીશ ભેદના હજારે પ્રકારથી, સંગીતની લય પૂર્વક નાટકે કરે છે, તેમાં તેઓ તે આનન્દ મેળવી શક્તા નથી, કે જે આનન્દ પિતાના હસ્તપ્રમાણ સંથારાપર આરૂઢ થયેલ ક્ષેપક મહર્ષિ મેળવે છે.
