________________
૧૦૦ ] »
શ્રી ભક્તપરિણા પન્ના. रमणीण दंसणं चेव सुंदरं होउ संगमसुहेणं। गंधुञ्चिय सुरहो मालईइ मलणं पुण विणासो ॥ साकेअपुराहिवइ देवरई रजसुक्खपन्भट्ठो। पंगुलहेतुं छूढो बुढो अ नईइ देवीए ॥ १२२ ॥ सोअसरी दुरिअदरीकवडकुडी महिलिआकिलेसकरी। वइरविरोअणअरणी दुक्खखणी सुक्खपडिवक्खा ॥
ખરેખર સ્ત્રીઓનું દર્શન સુંદર છે. પણ તે સુંદરતાની પેઠે મેહને વિકરાળ સપે ફૂંફાડા મારી રહ્યો છે. માટે તેના સંગમના સુખેથી સર્યું. મને હર પંપની સુગંધ મહેકતી માળાઓનું મને કરવાથી તે માળાઓનો નાશ થાય છે. તેમ સ્ત્રીના સંગમથી પુરૂષ અને સ્ત્રી બન્નેના બલ, કાન્તિ, શરીરસ્વાસ્થ, અને આત્માને નાશ થાય છે.
૧૨૧ સાકેતનગરના અધિપતિ દેવતિ નામને રાજા, કેવળ વિષયસેવનની અતિશય આસક્તિના ગે રાજ્યના સુખોથી ભ્રષ્ટ થયો. વિશ્વાસભાજન, પ્રેમપાત્ર રાણીએ પાંગળા પરના રાગના કારણે તે રાજાને નદીમાં ફેંકી દીધો. અને તે નદીમાં ડૂળ્યો. હા! વિષયોની લાલસાનું ભયંકર પાપ!!
૧૨૨ તત્વજ્ઞાની પુરૂષ કહે છેઃ “વિષયેની આધીનતાના કારણે, સ્ત્રીઓ શેકની નદી છે. પાપકર્મોનું નિવાસસ્થાન ગુફા છે. કપટની કેવળ કોટડી છે, કલેશને કરનાર છે, અને વૈરના અગ્નિની ઉત્પત્તિનું કારણુ અરણીકાષ્ઠ છે. દુઓની ખાણ છે, તથા સર્વ પ્રકારના સુખોની પ્રતિપક્ષ છે.”
૧૨૭
