________________
મૂળ અને ભાવાનુવાદ.
[ ૯ बीसंभनिन्भरपि हु उवयारपरं परूढपणयपि । कयविप्पिअं पिअं झत्ति निति निहणं हयासाओ॥ रमणाअदसणाओ सोमालंगीओ गुणनिबद्धाओ। नवमालइमालाउ व हरंति हिअयं महिलिआओ॥ किंतु महिलाण तासिं दसणसुंदेरजणिअमोहाणं । आलिंगणमइरा देइ वज्झमालाण व विणासं ।१२०॥
૧૧૮
એક વેળાયે વાંકું પડતાં કામની પરવશતાના યેગે જેની આશાઓ હણાઈ ગઈ છે એવી અધમ સ્ત્રીઓ અતિ વિશ્વાસને રાખનાર, ઉપકાર પરાયણ અને પ્રેમને ધારણ કરનાર પિતાના પરમ આધારરૂપ પતિને પણ શીધ્ર મારી નાખે છે.
દેખાવમાં મને રમ, સુકુમાર અંગવાળી, કળાગુણથી સુંદર સ્ત્રીઓ, નવા જાઈના પુષ્પોની માળાની જેમ ભટક્તા ભ્રમરે૫ કામપરવશ પુરૂના નિર્મળ હૃદયને ખીંચે છે.
દેખાવની સુંદરતાથી સ્ત્રીઓને વિષે મેહમૂઢ બનનારા આત્માઓ, તે સ્ત્રીઓના આલિંગનરુ૫ મદિરાનું પાન કરે છે. આ કારણે ઋષ્ય પુરૂષને ગળે પહેરાવવામાં આવતી કણેરની માળાની જેમ સ્ત્રીએ તેઓને નાશ કરે છે.
*પૂર્વકાલીન રાજ્યશાસનમાં એ નિયમ હતો કે શીએ ચઢાવવામાં આવનાર વધ્યપુરના ગળામાં કણેરના પુષ્પની માળા પહેરાવવામાં આવતી.
