________________
૨૭૨
પ્રવચન નવમું અમારા વગર ન ચાલે એવું કહેનારા આ વિચારે...
આજે તો સહુ એમ માને છે કે “મારા વગર સંસાર ચાલતો જ નથી.” કોઈ સ્ત્રીને પતિ મરી જાય તો શું થાય? એ મને કહો. શું એ સ્ત્રીને સંસાર અટકી જાય છે?? શું એના બાળ - બચ્ચાં બધા મરી જાય છે? સંસાર કોઈને કદી અટકો જ નથી.
“મારા વગર સંસાર ન જ ચાલે. એમ માનવું એ નરી મૂર્ખામી છે. જે લોકો આવું માને છે, એમને હું કહીશ કે જરા કબ્રસ્તાનમાં જઈને ધ્યાન ધરો અને વિચારો કે “આ કબરમાં સૂઈ જનારાઓમાંના ઘણાં મારી માફક એમ માનતા હતા કે અમારા વગર સંસાર ન જ ચાલે, અને છતાં એમના મરી જતાંની સાથે જ, બીજા જ કલાકથી એમના સ્વજનોનો સંસાર મજેથી આગળ વધ્યો છે.”
અમારા વગર કશું ન ચાલે” એવો ખોટો ફાંકા મગજમાં રાખ મા.... આજના ઘણા ખરા પિતાઓ પોતાના દીકરાઓ બે બાળકોના પિતા થઈ જવા છતાં એમ જ માનતા હોય છે કે, હજી આ છોકરાઓમાં વેપારની કુશળતા, પરિપકવતા અને સમજણ આવ્યા નથી, માટે મારે દુકાને જવું જ પડે. હું માત્ર ધર્મધ્યાન ર્યા કરું તો છોકરાઓનું અને ધંધાનું શું થાય?'
આ માન્યતા ખૂબ જ ભ્રામક છે. આવી રીતના વર્તનથી તો ઉલટા પિતાઓ . પોતાના પુત્રની અપ્રીતિનું પણ કારણ થાય છે. એક માસના દશરથને રાજય
સહચકિરણ રાજ દીક્ષા લે છે, એટલે અનરણ્ય પણ દીયા લે છે. એ સમયે દશરથની ઉંમર માત્ર એક જ માસ હોય છે. નાનકડા આ બાળક ઉપર રાજ્યને અભિષેક થાય છે. રાજ્યને સ્વામી દશરથ બને છે. પણ એના વતી એના મંત્રી રાજ્યનો વહીવટ સંભાળે છે. ઘર્મમાં તે, આજ આજ ભાઈ! અત્યારે
દીક્ષા ક્યારે લેવાય? તમને થશે કે આવા નાના બાળકને મૂકીને દીક્ષા લેવાય? હા.... મહાભારતમાં કહે છે: “ વ વિત, તરત અને .”
જે સમયે દીક્ષા લેવાનું મન થઈ જાય એ જ સમયે દીક્ષા લઈ લેવી જોઈએ.
અધ્યાત્મની દુનિયામાં કાલ ઉપર કોઈ કામ છોડાય નહિ. અધ્યાત્મની દુનિયામાં કાલ’ જેવી કોઈ વરવું જ વિચારો મા. કશું જ છે ને કે,
"कल करना सो आज कर, आज करना सो अब
મરર વોલ્યો ગત હૈ, ઉધર જે વ.” તમને દાન દેવાનું મન થયું છે? તો હમણાં જ પચાસ હજારનો ચેક કાઢે. અને સારા ધર્મકાર્યમાં મોકલી આપે.
