________________
गाथा ३३० ]
बंध विहारण सत्थी
जो
वच्छल्लणिही णिरीहजलही, चारित्तचूडामणी;
"
जं द पि मुयं अइन्ति परमं पाएण दुट्ठा विही । जेणं संजमरज्जुणा मविगणो, संसारकूवुद्धयो; जस्साणेगगुणालयस्स सिहिरे, लोगा गुणा लिन्छुणो ॥ ३२६ ॥
(सद्द विक्कीfai)
[ ४७
जत्तो
भव्वा किट्टावहा;
जस्सुत्ती
साहुगणावगा पयडिआ, अविलंबसिद्धि फलया-ऽऽसी
एगंत खेमंकरा ।
जस्सिं संकइ जणो गुरुवरो, मुत्तो वि किं गोयमो; लोए ओअरिओ दुहाकुत्नकुलं दठूण बुद्धो
जहा ॥३२७||
(सद्द विक्कीडिओ)
सो सिद्धंतमहो अही मुणिवई, मे दाउ मुणिवई, मे दाउ सिद्धिं परं; तं वंदेह मानहाणसमया पेऊसवाराणिहिं 1 तेणं हं पि जडो मिसं उबकयो, चारित्तदाणाइणा; तस्साहिgपयाण कप्पतरुणो, भावुल्लसेणं णमो ।।३२८।। (सद्दलविक्कीडिअं)
तत्तो पूअसुसंजमा भविगणो, पावेड इट्ठ लहुं; तस्संही फरिसन्ति मन्त्तिणिहरा, मव्वा सिवाकंखिणो । तस्सिं मंदस माहिदाणकुसले, उक्किटुचायालये; कम्मग्गंथर इस्सचारच उरे, गुणा को अलं ॥ ३२६ ॥ (सद्द विक्की डिi)
थोडं
गच्छमेकायवत्तं;
सूरीसो धारए जो, तिसयमुणिजुअं, भूवालाणं अहीसो, जह छदलमहिं, रज्जमेकायवत्तं । जोग्गो जो सूरिठाणे, सुविइअगुरुणा णिच्छमाणो वि णत्थो; सो पुज्जो पेमसूरी, हवउ सिवयरो, धीरलोयत्तरेहो ||३३०||
(सद्धरा)
