________________
{
આયાત અને જમણી અપાવનાર ણા મનની કિ ંમત બે જો એને મેલ કરીએ તે ઠેઠ સાતમી નરકે લઈ જાય એવા સનની નાવતા અને મહત્ત્વ કેટલું અધુ એ. વિચારો
મન લઈ જાવે મેક્ષમાં ૐ, મન હી ય તરફ મેર.
આવા મહા કિ ંમતી મનની પવિત્રતા અને શુભ ભાવમાં ને તત્ત્વમાં જ મનની લયલીનતા અતિશય આવશ્યક છે. દ્વેષ, દંશ, માયા, મૂર્છા, અહંકાર વગેરે તો એને અડવાય ન ઇ એ.. એ કચરાથી મન બગાડવા જતાં મહારમાં કાંઇ દરક પડતા ની; ને કચરાથી દૂર રહીએ તા મનથી મસ્ત પાદશાહ અન્યા રહીએ છીએ, તે નવાં કર્મના કચરાથી ખચીએ એ "રા !..
રાજ્યની ક્ષ્મી પ્રયર બની છે. ભવિષ્યમાં કુળકલાક લાગવાનું ન અને એ માટે આપઘાત કરવાનું મન કરે છે. અલબત્, કલંક ન લગાડવા માટે મક્કમતા રાખવી, કલંક લાગે એવુ અકાર્ય ન કરવું, એ મનનેા શુભ ભાવ છે; પરંતુ એ માટે ચેગ્ય પુરુષાના રાહે ચાલવાને બદલે જીવનને આરાધના વિનાન' બાળ-મરણ જ પમાડી દેવુ' એ કણસ્તાના અને અવિવેકના અશુભ ભાવ છે. રુમીને પિતાએ સમજે છે એટલે એના પાષયની કુલ કાચની વિના કરી, મોના અપક્ષ થત મિટાવવા હનુમા હેલો મ
