________________
(૨૪) તેઓની વીરરસ કવિતાઓ સરખાવવાથી વધી જાય છે.” પૂર્વે એ જાતેમાં જૈનધર્મ ફેલાયો હતો. તેઓ જૈનધર્મને પૂજક હતા. પાછળથી જૈનધર્મ પાળનાર તરીકે તેઓ ઉપદેશના અભાવે રહી શક્યા નહીં. હિન્દુસ્થાનની ક્ષત્રિય જાતે પહેલાં જૈનધર્મ પાળતી હતી. સર્વે તીર્થકરે ક્ષત્રિય જાતમાં અવતરેલા હતા.
અગ્નિકૂળના રાજા જૈનધર્મી હતા–રાઠોડમાંની ધાંદુલ, ભા. ડાઈલ, ચાક્કીટ, દુહુરીયા, બેક, બહુરા, ચાજીરા, રામદેવ, કાછીયા, હાડિયા, ભાલાવાત, સુ, કાટાઈચા, મુહલી, ભગદેવ, મહાઈચા, જેશીંગા, મરસીયા, જેટસીયા, જોરાવરો વગેરે શાખાઓ જૈનધર્મવંશી હોઈ શકે છે, એમ ટેડ સાહેબ કહે છે. અમારું તે માનવું એવું છે કે શ્રી વિરપ્રભુના સમયમાં તથા શ્રી પાર્શ્વનાથના સમયમાં સૂર્યવંશી અને ચંદ્રવંશી રાજાઓ જૈનધર્મ પાળતા હતા. શંકરાચાર્ય થયા બાદ ધીમે ધીમે ચૈહાણ વગેરે રાજાઓ હિન્દુ ધર્મ પાળવા લાગ્યા. હાલમાં જે વણિક જૈનો છે તેમાંના કેટલાક ચૌહાણ વંશના છે. કેટલાક પરમાર અને શિશદિયા રજપૂત છે. કેટલાક ચાવડા રજપુતો છે. એ ઉપરથી સમજી શકાશે કે જ્યારે જૈનધર્મની પડતીને પ્રારંભ થયો ત્યારે જૈનાચાર્યોએ ક્ષત્રિય કે જે જૈનધર્મમાં ચુસ્ત રહ્યા હતા તેઓને તેમાંથી જૂદા પાડ્યા અને તેઓએ વણિગ વૃત્તિથી પિતાની આજીવિકા શરૂ કરી. હાલ તેથી તેઓ જૈન વાણિયા તરીકે ઓળખાય છે. ઓશવાળ વગેરે જાતે રજપુત જૈને છે. - જ્યારે મહમદ પૈગંબરની અરબસ્તાનમાં ઉત્પત્તિ થઈ તે પહેલાં અરબસ્તાનના મક્કા શહેરમાં જૈન મૂર્તિઓ હતી અને તેમાંની કેટલીક પ્રતિમાઓને મહુવામાં લાવવામાં આવી હતી. એમ સમક્તિ પરીક્ષાના ટબામાં જણાવવામાં આવ્યું છે. તક્ષશિલા-ગીઝનીમાં શ્રી ઋષભદેવને સ્તંભ હતું એમ મથુરા તથા વિશાલા નગરીના સ્તૂપ પ્રસંગે
