________________
. ( ૧૫ ) મુમુક્ષુજનેએ કઈ પણ વસ્તુ લેતાં યા મૂકતાં કેઈ પણ જીવની વિરાધના થઈ ન જાય તેમ સંભાળીને તે વસ્તુ જયણ સહિત લેવી મૂકવી જોઈએ.
( ૧૬૬) મુમુક્ષુજનેએ લઘુનીતિ, વડીનીતિ વિગેરે શરીરના સર્વ મને ત્યાગ નિર્જીવ સ્થાનમાં જોઇને વિધિવત્ કરે જોઈએ.
(૧૬૭) મુમુક્ષુજનેએ સુખ્યપણે મનને ગોપવીને ધર્મ ધ્યાનમાં જોડાવું જોઈએ. જેમ બને તેમ તેને વિવિધ વિકલ્પ જાળથી મનને મુક્ત રાખવું જોઈએ.
( ૧૬૮) મુમુક્ષુજનેએ મુખ્યપણે તથા પ્રકારના કારણવિના માનજ ધારણ કરી રહેવું જોઈએ. જરૂર જણાતાં સત્ય નિર્દોષજ ભાષણ કરવું જોઈએ.
(૧૯) મુમુક્ષુજનેએ મુખ્યપણે (સંયમાર્થે જવા આવવાની જરૂર ન જ હોય) તે કાયાને કાચબાની પેરે ગોપવી રાખવી જોઈએ. રિથર આસન કરીને પવિત્રજ્ઞાન ધ્યાનને જ અભ્યાસ કરે જોઈએ.
(૧૭૦) મુમુક્ષુજનેએ ચાલવાની, બેસવાની, ઉઠવાની, સુવાની, ખાવાની, પીવાની કે બોલવાની જે જે કિયા કરવી પડે તે તે કઈ જીવને ઈજા ન થાય તેમ જણસહિત સંભાળથીજ કરવી જોઈએ.
(૧૭૧) મુમુક્ષુજનેએ રસમૃદ્ધ નહિ થતાં સંયમનાહિત માટેજ પરિમિત થવું જોઈએ. . (૧૭૨) મુમુક્ષુજનોએ સંયમ અનુષ્ઠાનને સમજપૂર્વક પ્રમાદ રહિત સેવીને અન્ય મુમુક્ષુજનોને યથાશક્તિ સંયમમાં
