________________
૭૧
સતાષથી લાભના નાશ કરવા. ઉક્ત કાયને ટાળવાના એજ ઉપાય જ્ઞાનીયાએ બતાન્યા છે.
(૧૧૬) રાગ અને દ્વેષથી ઉક્ત ચારે કષાયને પુષ્ટિ મળે છે, માટે વીતરાગ પ્રભુએ સર્વે કર્મની જડ જેવા રાગ અને દ્વેષ નેજ મૂળથી ટાળવા વારવાર ઉપદેશ કર્યો છે. દ્વેષથી ક્રોધ અને માનની તથા રાગથી માયા અને લેલની વૃદ્ધિ થાય છે. રાગ દ્વેષનેા ક્ષય થવાથી સર્વ કષાયને સ્વતઃ ક્ષય થઈ જાય છે. માટે મોક્ષાર્થીએ રાગ દ્વેષના અવશ્ય ક્ષય કરવા યુક્ત છે.
(૧૧૭) વિષય ભાગની લાલસાથી રાગદ્વેષની ઉત્પત્તિ અને વૃદ્ધિ થાય છે. માટે મોક્ષાર્થીએ વિષય લાલસાને તજીને સહજ સતાષ ગુણુ સેવવા યુક્ત છે.
(૧૧૮) વિવિધ વિષયની લાલસાવાળું " મન દુર્ગતિનું મૂળ છે, માટે એવા મનનેજ મારવા સંશયા ભા દઈને કહે છે.
(૧૧૯) મનને માર્યાંથી ઈંદ્રિચ સ્વતઃ જાય છે. ઇંદ્વિચાના મરણથી વિષય લાલસાના અત આવાથી દ્વેષરૂપ કષાયના પણ અંત આવે છે, રાગદ્વેષ રૂપ કષાયની કાય ઘાતિ કર્મને ક્ષય થાય છે, અને અનતજ્ઞાનાર્દિક સહજ થતુષ્ટયી પ્રગટ થાય છે, યાવત્ અવશિષ્ટ અધાતિ કર્મને પણ અત થતાંજ અજ અવિનાશી મેાક્ષ પદવી પ્રાપ્ત થાય છે.
(૧૨૦) મન અને ઇન્દ્રિયાને વશ કરીને વિષયલાલસા તજવાથી આવા અનુપમ લાભ થતા જાણીને કાણું હતભાગ્ય ક્રામ ભાગની વાંછના કરીને આવે શ્રેષ્ટ લાભ ચશે ? મુમુક્ષ જનાને તે વિષયવાંછના હલાહલ ઝેર જેવી છે.
ܬ
