________________
co
(૧૦૯) જેમ ઇંધનથી અગ્નિ શાંત થતા નથી, પરંતુ તે વૃદ્ધિજ પામે છે તેમ વિષય ભાગથી ઈંદ્રિય તૃપ્ત થતી નથી, પર'તુ તેથી તૃષ્ણા વધતી જાય છે, અને જેમ જેમ વિશેષે વિ. ષય સેવન કરવા જીવ લલચાય છે તેમ તેમ અગ્નિમાં આહુતિ ની પેરે કામાગ્નિની વૃદ્ધિ થયા કરે છે.
(૧૧૦) અનુભવ જ્ઞાનિયાએ યુક્તજ કહ્યુ છે કે જ્ઞાન ગભિત વૈરાગ્યજ પરમમિત્ર છે, કામભાગજ પરમ શત્રુ છે, અહિંસાજ પરમ ધર્મ છે અને નારીજ પરમ જરા છે. ( જરા વિષયલપટીના શીઘ્ર પરાભવ કરે છે. :)
(૧૧૧) વળી ચુક્તજ કહ્યું છે કે તૃષ્ણા સમાન કોઈ વ્યાધિ નથી, અને સતાષ સમાન કોઇ સુખ નથી.
(૧૧૨) પવિત્ર જ્ઞાનામૃતથી યા વૈરાગ્યરસથી આત્માને પાષવાથી તૃષ્ણાનેા અંત આવે છે, અને સાષ ગુણુની પ્રાપ્તિ અને વૃદ્ધિ થાય છે.
(૧૧૩) સતાષ સર્વ સુખનુ સાધન હોવાથી મોક્ષાર્થી જનાએ અવશ્ય સેવન કરવા ચેાગ્ય છે. અને લાભ સર્વ દુઃખતું મૂળ હાવાથી અવશ્ય તજવા ચાગ્ય છે. લાભ-બુદ્ધિ તજસ્વાથીજ સતાષ ગુણુ વાધે છે.
(૧૧૪) ક્રોધાદિ ચારે કષાય, સ॰સારરુપી મહાવૃક્ષનાં ઉંડાં અને મજપુત મૂળ છે. તેથી સસારના અંત કરવા ઈચ્છનાર માક્ષાર્થીએ કષાયનેાજ અંત કરવા યુક્ત છે. કષાયના અત થી છતે ભવના અંત થા જ સમજવા.
(૧૧૫) ઉપશમ ભાવથી ક્રોધને ટાળવા, વિનયભાવથી માનને ટાળવા, સરલભાવથી માયા કપટના નાશ કરવા અને
