________________
1:4
b
અડવાનો નિષેધ છે તેટલાં દિવસ સુધી પદાર્થોને ન અડવું જેથી મહારાજને વહોરાવવામાં અંતરાય ન પડે.
શ્રાવકના ધરમાં જે પદાર્થ બને એ પદાર્થ જિનમંદિરમાં
મુકીને પછી જ વાપરવો જોઈએ. એમાં પણ મિષ્ટાન્ન અને ફળ તો દેરાસરમાં મુકયા પછી જ વાપરવાની રીત અપનાવવી જોઈએ. પછી યોગ હોય તો મહારાજસાહબને વહોરાવીને પછી વાપરવી જોઈએ. પોતાના ઘરમાં સાધુઓના ઉપકરણો એક કબાટમાં અવશ્ય રાખવા જોઈએ. એમના રોજ સવારના દર્શન કરીને એ ભાવના ભાવવી જોઈએ કે હું કયારે સાધુ બનીને આ ઉપકરણોનો ઉપભોગ કરનારો બનું.
નવદશ વર્ષના બાળક બાળિકાએ ઘરમાં કોઈ ન હોય ત્યારે પધારેલ મહારાજને ભાવપૂર્વક કોઈ આહાર વધારે પ્રમાણમાં વહોરાવી દીધો હોય તો એના પર ક્યારેય આક્રોશ ન કરતાં એની ભાવનાને પ્રોત્સાહન જ આપશો કે જેથી એની ભાવના વધે, ઘટે નહીં.
બહાર ગામ મુનિ ભગવંતોના દર્શન વંદન માટે જનારા ભવ્યાત્માઓએ એમને વહોરાવવા માટે કોઈ વસ્તુ ન લઈ જવી જોઈએ. એમાં દોષનું કારણ છે. સાંજના મહારાજ મારા ઘેરથી પાછા ગયા હતા હવે આજે વહેલી રસોઈ કરું મને લાભ મળ શે. એમ કરીને વહેલી રસોઈ ન બનાવવી. કયારેક એવું બને છે કે મહારાજ માટે વહેલી રસોઈ બનાવી કે અમુક નવી વસ્તુ બનાવી અને મહારાજ કોઈ કારણસર ગોચરી ન આવ્યા એ વસ્તુ પડી રહી ત્યારે પસ્તાવો થાય છે કે કયાં આટલી વસ્તુ બનાવી દીધી. મહારાજ આવ્યા જ નહીં. ત્રણ ત્રણ દિવસથી મહારાજ માટે વહેલી રસોઈ બનાવું છું પણ મહારાજ તો આવતાં જ નથી. એમ મહારાજ ઉપર કયારેક અભાવ આવી જાય છે. એ માટે સાધુઓ માટે કોઈ વસ્તુ બનાવવી જ નહીં એમાં જ લાભ છે.
ලා
ණීණී
