________________
(૧૭૩). ધર્મ સ્થાપે ને? શાસ્ત્ર જ માર્ગદર્શક બની શકે. મેના ગપ્પા નહિ. પ્રસંગેના ખાટા અર્થ ઘટન નહિ. પૂર્વાપર સંબંધ. આત્માનું હિતાહિત વિચારીને જ અર્થના વિધાન થાય.
ચાર જ્ઞાનના ધણીના જ્ઞાન જીવને ગમે તેમ ઘટાવનાર મહાગુન્હેગાર છે. પરમપ્રભુના માર્ગને, આગમજ્ઞાનને, પ્રકૃતિતંત્રને, શુદ્ધ સાચા ગણિતને ઉધે અર્થ કરનારને સજા પણ તેવી જ કરડી ભેગવવા તૈયાર રહેવું જ પડવાનું. નર્ક નથી યા આઠમી તે નથીને બેલનારને ત્યાં જ બધી ખબર પડશે.
શ્રી તીર્થકર દેવેનું ઉપકારક આચરણ.
મુનિસુવ્રત સ્વામી ઘડાને બોધ કરવા રાતેરાત જનો કાપે, ભગવંત મહાવીર રાતેરાત અપાપાપુરી પધારે. એમને માટે કઈ આગમ મર્યાદા ન હોય. અરે સ્વામીની આજ્ઞાના મર્મને સમજનાર–આગમવિહારી–શ્રી વજાસ્વામી પણ વિદ્યાને ઉપયોગ શાસન પ્રભાવના માટે કરે. શાસનપ્રભાવનાને અર્થ? આત્માઓને શુધ્ધ–સનાતન-સન્માર્ગે વાળવાને જ ને? મુક્તિપંથે ચઢાવી દેવાને જ ને ? - ભગવંત મહાવીર કેઈને નહિ રાજા શ્રેણિક જેવા પરમભક્તને નહિ, પણ એક શ્રાવિકા સુલસાને “ધર્મલાભ કહેવરાવે ૭૦૦ શિષ્યના અધિપતિ અંબડતાપસ સાથે. આની પાછળ તાજા શ્રાવક બનેલ એબડને દઢ કરવાની ભાવના હશે ને ? અને એ શ્રાવિકાનું શ્રદ્ધાધન કેટલું ઉજળું ? એની દઢતાને ઇદ્ર પણ ન હલાવી શકે!
મહાજ્ઞાનીઓના ગર્ભિત આશયે ન કળી શકાય. તે કેવળજ્ઞાનના ધણ ચરાચર વિશ્વને જોતા સર્વ પદાર્થોના
