________________
શ્રા ૩
છે અને સ્ત્રી આદિકના સ્નેહ, એ સ્વપ્નની જેમ મિથ્યા છે : એ રીતે તે તે પદાર્થેńનું અસ્થિરપણું જાણીને ધર્મ આચરવા
એ જ સાર છે.
(૨૧) સંધ્યાના રંગ, પાણીના પરપેાટા અને નદીના વેગ સમાન યૌવનને અને જીવિતને અસ્થિર અને વિનશ્વર જાણવા છતાં, પાપી જીવ પ્રતિબેાધ પામતા નથી.
(૨૨) નિંગાદની અંદર આ જીવ અનંત પુદ્ગલ-પરાવન-કાળ સુધી તીક્ષ્ણ દુઃખાને સહન કરતા વસ્યા છે.
:
(૨૩) નિગેાદમાંથી નીકળીને મનુષ્યભવ પામવા, એ જીવને અતીવ દુષ્કર છે અને તે મનુષ્યપણામાં ચિન્તામણિ રત્નની પ્રાપ્તિની જેમ શ્રી જિનકથિત ધર્મને પામવા, તે તેથી પણ મહાદુષ્કર છે.
(૨૪) જિનકથિત ધર્મને પામ્યા પથી પણ પ્રમાદ આત્માને ભારે સતાવે છે અને ફરીથી ભવરૂપી અ’ધ કૂવામાં ફેંકી દે છે.
(૨૫) શ્રી જિનધને પામ્યા પછી પણ જે આત્મા માત્ર પ્રમાદના દોષથી તેને આચરતા નથી, તે આત્મા પેાતાના જ વૈરી છે અને પરલેાકમાં અનત દુઃખને પામે છે.
(૨૬) પ્રમાદથી જેએ શ્રી જિનધને સંચિત કરતા નથી, તે આત્મા મરણ આવ્યે તે રાંક પુરુષની જેમ અત્યંત શાક કરે છે.
(૨૭) આ સંસારને ધિક્કર છે કે જ્યાં દેવ મરીને એકેન્દ્રિય થાય છે તથા ચક્રવતી મરીને નરકની જવાલામાં પટકાય છે.
