________________
૧૩૬
જૈનધર્મી અને માંસાહાર પરિહાર
જે જે ગ્રંથા દ્વારા એ કાળનુ ચિત્ર રજૂ થાય છે એ બધા આ જ સમયમાં લખાયા હાઈ એ કાળ કેવા ભયંકર આવ્યા હશે એની સહેજે કલ્પના થઈ શકે છે. અને એને કારણે જ શંકા-કુશંકાભરી આવી બધી ગરબડા ઊભી થઈ છે.
છેલ્લાં ૨૫-૩૦ વર્ષમાં સાધુ સંસ્થામાં પ્રવિષ્ટ થઈ ગયેલી કેટલીક અધમ વ્યક્તિએ ભૂરાં કામે કરી ભાગી છૂટી છે એથી પરંપરા કઈ ઓછી નથી વગાવાઈ. પણ એથી પરંપરાની વિશુદ્ધિને આપણે દોષિત નહીં હરાવી શકીએ તે એવી વ્યક્તિએ તે સત્યુગમાં પણ પાકતી જ રહી છે.
શ્રી જૈન શ્વેતાંબર કોન્ફરન્સ તરફથી પ્રસિદ્ધ થયેલા શ્રી મેાહનલાલ દલીચંદ દેસાઈકૃત જૈન સાહિત્યના ઇતિહાસ' પણ આ જ વાતનું સમર્થન કરે છે.
66
૧લું છેદસૂત્ર નિશીથ છે. આચારાંગાદિ સૂત્રોમાં મુનિએના આચારનું નિરુપણ છે. તે આચારથી પતિત થનારા માટે આલેાચના લઈ પ્રાયશ્ચિત્ત કરી વિશુદ્ધ થવાનું બતાવ્યું છે.” (પાનું ૭૬ )
ઃઃ
મહા નિશીથમાં પણ આલાચના અને પ્રાયશ્ચિત્ત છે. સારાનહારા સાધુઓના આચાર સંબંધે એમાં કહેલું છે. ( પાનુ ૭૯ ) આમ પતિત અને નઠારા સાધુએ માટે જે પ્રાયશ્ચિત્તની વિધિએ કહી છે. એ જ એ વાત સિદ્ધ કરે છે કે પરંપરા વિશુદ્ધ જ હતી. છતાં ખીજી બાજુ કેવી આંધિએ ઊઠી હશે ? અને એ આંધિએમાંથી પસાર થવા છતાં એણે અણુદાગલ રહેવા માટે કેવુ ભવ્ય સત્ત્વ પ્રગટાવ્યું હશે ?
શ્રી પ્રભુદાસ બેચરદાસ પંડિત પણ શ્રી તત્ત્વાર્થાધિગમ સૂત્રની પ્રસ્તાવનામાં એ જ વાત જણાવે છે કેઃ—
અસાધારણ પ્રસંગેામાં અનિવાય` સંયોગામાં ચારિત્ર્યના પાલનની અપેક્ષા રાખીને છેલ્લી હદના પ્રાયશ્ચિત્તની લાયકાત સુધી વ્યક્તિને અપવાદ આપવામાં હરકત લેવામાં આવતી નથી. (પાનું ૧૨૦ )
