________________
૧૯૦
શ્રીનમસ્કાર નિષ્ઠા રચાએલે છે, માટે તેને પ્રમાણ તરીકે ન સ્વીકારતાં વિશ્વબંધુ શ્રીઅરિહંત પરમાત્માની આજ્ઞાને જ સર્વથા સમર્પિત થઈ જવું જોઈએ.
વિશ્વના સકળ જીવોના પરમ હિતની સહજ આત્મભાવમય દશાને પ્રગટાવનારા પરમેપકારી શ્રીઅરિહંત પરમાત્માની આજ્ઞારૂપ દીવાના એક એક કિરણમાં પ્રભાકરના એક સામટા પ્રકાશ કરતાં પણ વિશેષ સંજીવની શકિત છે, ચંદ્રની શારદી શીતળતા કરતાં અધિક મૌલિક શીતળતા છે, ગંભીર એવા સાગરને આંટી જાય તેવી ગંભીરતા છે.
જેનામાં ઉભરાય છે લેકત્રયના સકળ જીવન પરમ હિતનું પરમ પવિત્ર હેત, તે ત્રિભુવનપતિ શ્રીઅરિહંત પરમાત્માની આજ્ઞામાં એક-મેક થઈ જવાનું મહાપુણ્ય આપણું જાગશે કયારે ?
સંસાર-સ્વામિત્વ એટલે શું ? તે જે આપણને યથાર્થ પણે સમજાઈ જાય, તે અનાદિથી ગોઠી ગએલું સંસાર-દાસત્વ આપણને એક ઘડીવાર પણ ન જ ગમે.
પરંતુ મહામહના દાસ બનેલા આપણને જેટલી મેહની આજ્ઞા પ્રિય લાગે છે, તેની આજ્ઞામાં સડતા જીવોની આજ્ઞા પ્રિય લાગે છે, તેટલી મહામેહવિજેતા શ્રી અરિહંત પરમાત્માની આજ્ઞા પ્રિય નથી જ લાગતી. અને તેથી તે દીવે ઠેક ખાતા કે જન્માંધની જેમ, આપણે કર્મોની ઠોકરે ચઢયા છીએ.
કુટબેલને ખેલાડી જેમ દડાને ઠેકરે ચઢાવવામાં આનંદ માનતે હોય છે, તેમ મહામહજન્ય કર્મો આપણને
