________________
૧૬૪
શ્રીનમસ્કાર નિશ્ચી
જ જ્યારે કેવળજ્ઞાનમય તેઓશ્રીના આત્મામાં કાઈ જીવનું તેઓશ્રીના દર્શનની ઉત્કટ ભાવનાનું ચિત્ર દેખાય છે ત્યારે તેઓશ્રી જાતે જ તેને દર્શનના અને પ્રતિાધના પરમ અવસર આપવા માટે સેંકડા જોજન દૂર પણ જતા હાય છે.
વીસમા તીર્થકર શ્રીમુનિસુવ્રત સ્વામિજી એક અશ્વને દન આપવા અને પ્રતિબાધવા માટે ભરૂચ નગરે પધાર્યાની હકીકતનું શાસ્ત્રમાં વર્ણન આવે છે તે તદ્દન હકીકતરૂપ હોવા ઉપરાંત તેઓશ્રીના ‘સર્વજીવહિતચિન્તકત્વ’ભાવનું આપણને યથાર્થ ભાન કરાવે છે.
સમગ્ર સંસારના સંપૂર્ણ સ્વરૂપના યથાર્થ જ્ઞાન પછી જ શ્રીતી કર પરમાત્મા તીર્થં પ્રવર્તાવીને ચતુર્વિધ શ્રીસઘની સ્થાપના કરે છે. તે હકીકત એમ સૂચવે છે કે, “સ`સાર એ નાના મોટા કાઈ પણ જીવના કાયમી વસવાટ માટેનું સર્વોત્તમ અને સાચું સ્થાન નથી.' જો સંસાર એ જ સર્વ જીવાના કાયમી વસવાટ માટેનું સાચુ સ્થળ હત તા પરમજ્ઞાની અને પરમઉપકારી શ્રીતીથંકર પરમાત્માએ આપણને તેની તે જ રીતે એળખાણ કરાવી હેત. અને તેમાં ડૂબતા, કિયા ખાતા, અથડાતા, તણાતા, ઘડીકમાં ઉંચે આવતા અને ઘડીક પછી વધુ નીચે જતા જીવાને અચાવી લેવા માટે મહાજહાજ સરખા શ્રીતીની સ્થાપના ન જ કરી હાત.
કારમાં કતલખાના સરખા સંસારમાં માહુને આધીન રહેલા જીવા વધુ ગાઢ અને રૌદ્રધ્યાન વડે વધુ
