________________
અહિત આદિ કાંઈ પણ વિચાર વિના જેમ તેમ ખર્ચે તે તાદાવિક અને બાપ દાદાનું ધન અન્યાયથી કેવલ ખાધા કરે તે મૂલહર તથા જે નકર અને પોતે ઘણા દુઃખો વેઠી ધન ભેગું જ કરે કોઈ પણ સ્થાને વાપરે જ નહિ તે કંજુસ. તેમાં તાદાત્વિક અને મૂલહર ધનને અનર્થ માગે ખરચ કરતો, ધર્મ કે કુટુંબાદિનું પાલન ન કરતે, કલ્યાણ સાધતે નથી તથા કંજુસને પિસે ભેગો થતાં જ રાજા ભાગીયા કે ચોર માલીક થાય પણ ધર્મ અને કામનું કારણ ન થાય, માટે ગૃહસ્થ ત્રિવર્ગને બાધા ન થાય તેમ પરસ્પર સાચવવા. અપવાદમાં જ્યારે દેવવશથી ખામી પડે ત્યારે પછીની ખામીમાં પૂર્વનું કામ સંભાળવું. તે આ પ્રમાણેક-ઈચ્છા મુજબ કામ ન થાય, ત્યારે ધર્મ અને ધન સાચવી રાખવું. તે બેની સહાયથી કામ સુખે સાધી શકાય, કામ અને ધનની ખામીમાં ધર્મ રક્ષણ કરો. જેથી ધન અને કામનું મૂલ ધમને પ્રભાવ હોવાથી, ધર્મ રક્ષણ થતાં સર્વ પદાર્થો સુસાધ્ય થાય છે, માટે ત્રણેની મર્યાદા સાચવતાં ધમને મુખ્ય કરે.
૧૯ અતિથિ સાધુ અને દીન જીની ઉચિત સેવા કરવી-તિથિ-તિથિ પર્વોત્સવ સર્વે છોડીને કેવલ ધર્મમાં લીન રહે. તે સિવાયના બીજા અભ્યાગત ભીખારી જેવા છે. સાધુ-શિષ્ટાચારને રાગી સર્વ લેકમાં પ્રશંસા પાત્ર હેય તથા દીન-ધર્મ અર્થ અને કામ રૂપ ત્રિવર્ગ સાધવાને અશક્ત હોય. એમ અતિથિ સાધુની ઉચિત રીતે ભક્તિ અને દીન જનની દયાભાવે અન્નપાન વિગેરેથી સેવા કરવી. ઉચિત ગુણ વિના સર્વ ગુણ વિષ જેવા અનર્થરૂપ છે. એક બાજુ
