________________
૩૪૯
રાજાએ રાજસભામાં કહ્યું કે-આ સમૃદ્ધિ મારા પિતાને શરણદાયક થઈ નથી તે મને શરણ ભૂત કેમ થશે ? તે સાંભળી તેના ગુરૂ ખેલ્યા કે ગાયા ભૂમિ અને સુવર્ણ દાન બ્રાહ્મણાને આપેા. રાજાએ સવ દનવાળાઓને બાલાવીને દાન આપવા માંડવ્યાં. જ્યારે જૈન મુનિઓને પૂછ્યું ત્યારે તેમણે કહ્યું કે “ હે રાજન ! જીવુ ધાત કરનાર દાન મુનિઓને ચેાગ્ય નથી. દાન આપવું હોય તેા પ્રાણીઓને અભયદાન આપવું. એક માણુસ જમે અને બીજો તૃપ્તિ પામે એમ સાક્ષાત્ બનતું નથી. કરેલુ કમ તેના કર્તાનેજ અનુસરે છે.’' રાજાને ધમ'નુ સ્વરૂપ કહેવાથી કનિષ્ઠ બંને રાજ્ય ઉપર બેસાડીને પેાતે દીક્ષા ગ્રહણ કરી. અનુક્રમે અધિજ્ઞાન પામી પેાતાના જ્ઞાતિજનને પ્રતિમાધવા માટે ત્યાં આવ્યા. રાજા પુરુષસિંહ ચિત્રગુપ્ત પુરાહિત સાથે વાંદવા માટે આવ્યેા. દેશના આપતાં કોઇ એક કઠીયારે પ્રતિબેાધ પામી દીક્ષા લીધી. તે જોઈ રાજાના ભયથી દંભ વડે ચિત્રગુપ્ત આ પ્રમાણે મેલ્યા. “આ કઠીઆરાને ધન્ય છે કે જેણે સસ્ત્ર છેાડી ચારિત્ર ગ્રહણ કર્યું, હવે મહેનત વગર તેને અન્નાદિક મળશે. રાજા વિગેરેની વેઢથી એ નિશ્ચિંત થઈ ગયા. મુનિ વેષનો મહિમા કેવા છે? તેનાં વ્યંગ વચનો સાંભળી ગુરુ ખાલ્યા કે અદ્યાપિ તને અનંદ...ડ મારે છે. પૂર્વે ભદ્દીલપુરમાં તું જિનદત્ત શ્રેષ્ઠીનો પુત્ર સેન નામે હતેા. પિતાએ તારી વૈરાગ્યવૃત્તિ છેડાવવાને જાર પુરુષોની સેાબતમાં તને મૂકયા. ત્યાં રાજપુત્ર સાથે તારે મૈત્રી થઈ. તે રાજપુત્રને કહ્યું કે તારા વૃદ્ધ પિતાને મારીને તું રાજ્ય કેમ લેતા નથી ? આ વિચાર રાજાએ જાણ્યે ત્યારે કુબુદ્ધિ આપનાર આ વિણકને હણ્ણા એમ સુભટાને
