________________
૩૨૧ ળાને આ પુત્ર હોવાથી મારો ભાણેજ થાય, તેથી તેણે પિતાની કન્યા વિનયંધર સાથે પરણાવી. આવી રીતે જીનેશ્વરની પૂજાના પ્રભાવથી વિનયંધરનું દાસપણું નાશ પામ્યું અને વંશની શુદ્ધિ થઈ. પછી પોતાના પિતાની ઉપર કોધ કરી તે મેટું સૈન્ય લઈ પિતનપુરમાં ગયે, ત્યાં તેના પિતા સામે તેણે દ્વયુદ્ધ ખેલ્યું અને જ્યાં ધનુષ ઉપર બાણ ચઢાવ્યું, તેટલામાં જ પેલા યક્ષે આવીને અટકાવ્યો અને તેના પિતાને ઓળખાણ આપી કહ્યું કે આ તમારો પુત્ર છે કે જેને તમે અરણ્યમાં મૂકાવ્યું હતું. આ સાંભળી રાજા અત્યંત ખુશી થયે અને વત્સ પાસે ક્ષમા માગી, દૂરથી દેડતી આવી તેની માએ પણ હેતપૂર્વક આલિંગન કર્યું. રાજાએ પુત્રને રાજા ગાદી આપી દીક્ષા લેવા વિચાર કર્યો, પણ વિનયંધરે કહ્યું કે મારે તમારી જોડે જ દીક્ષા લેવી છે અને આ રાજ્ય વિમલ કુમારને આપો. રાજાએ તેમ કર્યું અને વિજયસૂરિની પાસે પિતાપુત્રે દીક્ષા લીધી. ઉગ્ર અને અત્યંત તપસ્યાથી બંને કાળ કરી માહેંદ્ર દેવલોકમાં દેવતા થયા. ત્યાંથી આવીને પિતા ક્ષેમપુર નગરને રાજા પૂર્ણ ચંદ્ર થયે અને પુત્ર એજ નગરમાં રહેતા શ્રેષ્ઠી ક્ષેમકરની સ્ત્રી વિનયવતીના ગર્ભમાં ઉત્પન્ન થયેલ. તે સુગંધથી ભરપૂર હતો તેથી તેનું નામ ધૂપસાર પાડ્યું. એકદા રાજાએ ઈર્ષા કરીને તેના શરીરમાંથી સુગધી કાઢવાને અશુચિ ચેપડાવી, તેવામાં પેલા યક્ષ ચક્ષણીએ તેને જે, અવધિજ્ઞાન વડે જાણીને તેની ઉપર સુગંધીજળની તેમજ પુષ્યની વૃષ્ટિ કરી. રાજા વિસ્મય પામી કેવળી ભગવંત પાસે આવ્યો. કેવળીએ પૂર્વભવની સર્વ હકીકત કહી. ધૂપસારને જાતિસમરણ જ્ઞાન થયું. તેથી તેને ધર્મ ઉપર બહુમાન
