________________
૧૧૭
૯ ગડ્ડી પ્રવાહ–ગાડરીયા પ્રવાહની જેમ ગતાનુગતિક (વગર વિચારે અનુસરવા રૂપ) લેકસંજ્ઞાને પરિહાર
કરી ધીરપુરૂષ દરેક ક્રિયા કરે. ૧૦ આગમપુરસ્પર પ્રવૃત્તિ–પરલોકના માર્ગમાં જિના
ગમ સિવાય બીજું પ્રમાણ નથી, માટે આગમ પુરસ્ફરજ
(આગમમાં કહ્યા મુજબ) સર્વ ક્રિયા કરે તે. ૧૧ યથાશકિત દાનાદિ પ્રવૃત્તિ–શકિત ગે પડ્યા સિવાય
આત્માને બાધા ન થાય તેમ સુમતિવાન્ પુરૂષ દાનાદિક
ચતુવિધ ધર્મને આચરે છે. ૧૨ વિધ–ચિંતામણી રત્ન માફક દુર્લભ, હિતકારી, નિર્દોષ
કિયા પામીને, તેને ગુરૂએ કહેલી વિધિપૂર્વક આચરતો
થકો મુગ્ધ જનેને હસવાથી શરમાય નહીં. ૧૩ અરક્તદ્વિષ્ટ-શરીરની સ્થિતિનાં કારણ ધન સ્વજન
આહાર ઘર વિગેરે સાંસારિક પદાર્થોમાં પણ અરકતદ્વિષ્ટ
(રાગદ્વેષ રહિત) થઈને રહે. ૧૪ મધ્યસ્થ–ઉપશમ ભરેલા વિચારવાળો હેય કેમકે તે
રાગદ્વેષે ફસાયેલ હોતો નથી. તેથી હિતાથી પુરૂષ મધ્યસ્થ
રહીને સર્વથા કદાગ્રહનો ત્યાગ કરે છે. ૧૫ અસંબદ્ધ-સમસ્ત વસ્તુઓ ક્ષણભંગુર છે, એમ નિરં
તર ભાવતો થક, ધન વિગેરેમાં સંબદ્ધ (જોડાયેલ)
છતાં, પણ પ્રતિબંધ (મૂછરૂપ સંબંધ) ન કરે તે. ૧૬ પરથકાપભેગી–સંસારથી વિરકત મન રાખી,
ભોગપભેગથી તૃપ્તિ થતી નથી, એમ જાણી કામગમાં પરની ઈચ્છાથી તે એ હોય તે.
