________________
૧૧૫ • ૩ ગુણવાનપણું–તેના પાંચ ભેદ. (૧) સ્વાધ્યાયમાં તત્પર.
(૨) કિયાનુષ્ઠાનમાં તત્પર. (૩) વિનયમાં તત્પર. (૪) સર્વ
બાબતમાં કદાગ્રહ રહિત. (૫) જિનાગમમાં રૂચિવંત. ૪ હજુવ્યવહાર–સરળપણે ચાલવું. તેના ચાર પ્રકાર છે. (૧) યથાર્થ કહેનાર(ર) અવંચકકિય=વેચવા લેવામાં ન ઠગે અને જુઠી સાક્ષી ન પૂરે તે. (૩) છતા અપરાધનો પ્રકાશક. (૪) ખરા ભાવથી નિષ્કપટ મૈત્રી કરનાર. ૫ ગુરૂશુશ્રષા–તેના ચાર ભેદ. (૧) શુશ્રષા=ગુરૂજનની
સેવા કરવી. (૨) કારણકબીજાને ગુરૂજનની સેવામાં પ્રવર્તાવે. (૩) ઔષધ ષજગુરૂને સડસડ કરવાં. (૪)
ભાવ સહિત ગુરૂમહારાજની સેવા કરે. ૬ પ્રવચન કુશળ–તેના છ ભેદ. (૧) સૂત્રકુશળ–સૂત્રમાં | પ્રવીણ હોય તે. (૨) અર્થકુશ=અર્થમાં નિપુણ. (૩) ઉત્સગ કુશળ= સામાન્ય કથનમાં હાંશી આર. (૪) અપવાદ કુશળ–વિશેષ કથનમાં પ્રવીણ. (૫) ભાવ કુશળ=વિધિ સહિત ધર્મકાર્ય તથા અનુષ્ઠાન કરવામાં હોંશી આર. (૬) વ્યવહાર કુશળeગીતાર્થ પુરૂષના આચરણમાં કુશળ હોય તે.
ભાવ શ્રાવકનાં ભાવગત ૧૭ લક્ષણ. ૧ સી. ર ઈદ્રિય. ૩ અર્થ (ધન). ૪ સંસાર. ૫ વિષય. ૬ આરંભ. ૭ ઘર. ૮ દશન. ૯ ગડુરી પ્રવાહ. ૧૦ આગમ પુરસ્સર પ્રવૃત્તિ. ૧૧ યથાશક્તિ દાનાદિ પ્રવૃતિ. ૧૨ વિધિ. ૧૩ અરદ્રિક. ૧૪
