________________
૪
શ્રી જિનભક્તિ-પતરુ
કોઈ શ્રેષ્ઠ મિત્ર નથી; સમ્યક્ત્વમ થી કોઈ શ્રેષ્ઠબંધુ નથી અને સમ્યક્ત્વલાભથી કોઈ શ્રેષ્ઠ લાભ નથી.'
दानानि शीलानि तपांसि पूजा, सत्तीर्थयात्रा प्रवरा दया च ।
सुश्रावकत्वं व्रतपालनं च, सम्यक्त्वमूलानि महाफलानि ॥
‘વિવિધ પ્રકારનાં દાન, વિવિધ પ્રકારનાં શીલે, વિવિધ પ્રકારનાં તપા, પ્રભુપૂજા, મહાન તીથૅની યાત્રા, ઉત્તમ દયા, સુશ્રાવકપણું અને વ્રતપાલન સમ્યક્ત્વપૂર્ણાંક હોય તે જ મહાલને આપનારાં થાય છે.' અન્યથા નહિ, એ અડી અધ્યાહારથી સમજી લેવાનુ છે.
આપણા આત્મા અનાદ્ધિ કાલથી આ સ'સારમાં પરિ ભ્રમણ કરી રહ્યો છે, તેનું એક સબલ કારણ મિથ્યાત્વ છે. જ્યાં સુધી આપણા આત્મા મિથ્યાત્વથી ઘેરાયેલું છે, ત્યાં સુધી તે સાચાને ખેડુ સમજવાને, ખેાટાને સાચુ' સમજાવાના અથવા તે સાચા અને ખાટા બનેને સમાન માનીને પોતાના વ્યવહાર ચલાવવાના. આ સ્થિતિમાં તેને ઘેરૂ કબ’ધન થાય, એ સ્વાભાવિક છે, હવે આ આત્માને પુણ્યના પ્રમલ યેાગે જ્યારે જિનભક્તિનું આલંબન મળે છે, ત્યારે આ મિથ્યાત્વરૂપ અંધકાર દૂર થવા માંડે છે અને એમ કરતાં જ્યારે તે પૂરેપૂરા દૂર થઈ જાય છે, ત્યારે તેને સમ્યક્ત્યની સ્પના થાય છે, અર્થાત્ તે સમ્યગ્
દશ ન પામે છે.
