________________
૩૨૬
શ્રી જનભક્તિ-કલ્પતરુ
येनैवाराधितो भावात् तस्यासौ कुरुते शिवम् । सर्वजन्तुसमस्यास्य, न परमात्मविभागिता ||२०||
"
જે કોઈ જીવ તે પરમાત્માનું ભાવથી આરાધન કરે છે, તેનું તે કલ્યાણ કરે છે. તેને દરેક પ્રાણીઓ ઉપર આ મા અને આ પારકે” એવે.
સમભાવ હાવાથી પક્ષપાત હાતા નથી.’
',
कृतकृत्योऽयमाराद्धः स्यादाज्ञापालनात् पुनः । आशा तु निर्मलं चित्तं, कर्तव्यं स्फटिकोपमम् ॥ २१॥ ज्ञानदर्शन शिलानि, पोषणीयानि सर्वदा । रागद्वेषादयो दोषा, हन्तव्याश्च क्षणे क्षणे ||२२|| एतावत्येव तस्याज्ञा, कर्मद्रुमकुठारिका । સમસ્તદ્વાવાર્થસામૃતાઽતિદુર્જમાં ।।૨૩।।
‘પરમાત્મા પોતે નૃત્યનૃત્ય-કૃતા' છે, તેથી તેમના આજ્ઞાનું પાલન કરવું, એ જ તેમનું આરાધન છે અને ચિત્તને સ્ફટિકની માફક નિર્મળ કરવું; જ્ઞાન, દર્શન તથા બ્રહ્મચર્યને હમેશાં પુષ્ટ બનાવવાં, રાગ, દ્વેષ વગેરે દોષોને પ્રત્યેક ક્ષણે નાશ કરતા રહેવું; એ જ તેની આજ્ઞા છે, કે જે કર્માંરૂપ વૃક્ષને ઉખેડવા માટે કુહાડી તુલ્ય, સમસ્ત દ્વાદશાંગીના સારભૂત અને મહા પ્રયત્નથી સાધ્ય હાવાથી અતિદુર્લભ છે. '
૮-સાધનભેદથી મુઝાવું નહિ
આ પ્રકરણ સમાપ્ત કરતાં પહેલાં એટલુ જણાવા
