________________
૮૨
આ વચન પવનગતિએ માન્ય કરી, બંને જણા ત્યાં ગયા. કુમારે ત્યાં જઈ જોયું તેા મેગિરિના શિખર પેઠે ઊંચું, અને સર્વાસિદ્ધ વિમાન પેઠે વિશાળ છે, અને નિર્મળ ઉજ્જવલ સ્ફટિક રત્નાએ મનાવેલ હાવાથી ચારે બાજુએ નિર્માણમ ભાંતળીયામાં પ્રતિબિંબ પડેલ છે અને મસ્કત મણિમય મૂળમાં હાવાથી વિશાળ ભાસમાન થાય છે, ત્યાં આગળ મકતમણિનું શિખર હાવાથી સૂક્ષ્મ માલૂમ પડે છે; અને ભગવંતને વાંદવા આવતા જનના પાપરૂપી લાકડાને ફાડવા માટે કઠાર કરવતના દાંતા ને જાણે ધારણ કરતા ઢાય તેવા કિલ્લાએ વિટાએલ છે. ધવલરત્નશિલાએ ઘડેલ, વિસ્તારે કરી વિજય દ્વારની મશ્કરી કરી રહેલ, અને સૌધર્માવત’સકવિમાનની હાંસી કરવા માટે હસતું જાણે મુખ હોય તેવા ખારણાએ Àાભિત છે. વિચિત્ર મણિરત્ન અને સોનાનુ બનાવેલ વિશાલ અને ચુ, પોતાના સુંદરપણાના મઢે કરી મેફની સુંદરતાને કટાક્ષ કરવા માટે દૂર ખેંચેલા નેત્રની જેમ ઘણુ દૂર લખાવેલ તેારણે દીપતું છે, અને તપાવેલ સેાનાના પૂજે રચેલ ઘણા પગથીઆની શ્રેણી વડે જાણે સ્વર્ગ ને મા દેખાડતું ડાય તેવું છે, ગગનશિખા સુધી લાંખા શિખરે કરી મોક્ષપ’થને જાણે પ્રકટ કરતું હાય ?, મૃદુપત્રને કપાયેલી સાનાના દંડ ઉપર રહેલી ધ્વજાના છેડા રૂપી અંગુલીએએ કરી શાંતિજિનને વંદન કરવાને માટે સુર અસુર મનુષ્ય અને વિદ્યાધરને ખેલાવતું હાય ? મનેાહુર અવાજવાળી ઘુઘરીના ઘમકારવાળી અને કામળ પવને ઉડાડેલ ધેાળા
શાંતિનાથ મંદિરનું વ ન
