________________
તાપસ થયે. તેવાર પછી કેટલાક કાળ તાપસવ્રત પાળી, મરણ પામીને વજ પાણિયક્ષ છે. અવધિજ્ઞાને સૂરતેજ મુનિવરને પૂર્વે કહેલ વૃત્તાંત જાણુને તેના ઉપકારને સંભારત અને ગુણાનુરાગને ધારણ કરતો અને વૈયાવચ્ચને કરતે તેને રાગી બન્યા. આ પ્રમાણે સાંભળીને આનંદ પામેલો હું તે ભગવંતને વંદીને તમારા દર્શનની ઉત્કંઠાવાળે અહીં આવ્યું. તે હે કુમાર ! મારા ઉપર અનુગ્રહ. કરી, વૈતાઢયપર્વત ઉપર ચાલે. કેમકે જયરક્ષરાજા તમારા દશનની ખુબ ઉત્કંઠા ધરાવી રહ્યા છે. આ પ્રમાણે વાત ચાલી રહી છે તેટલામાં ધૂમકેતુ જક્ષ આવી પહોંચ્યા અને તેણે પૂછયું. હે કુમાર! કેણુ આ પુણ્યશાળીજન છે? કુમારે પૂર્વને વૃત્તાંત જણાવ્યું, તેથી ધૂમકેતુએ કહ્યું કેહે કુમાર ! આમના ઉપર અનુગ્રહ કરે, અને રાજાના દર્શન નાથે જાઓ. તેથી કુમારે કહ્યું કે-જેવી તમારી આજ્ઞા. પણ આ દેવીને તમે સંભાળજે. એમ કહી નીલકમલદલની કાંતિ સરખું શામલ એવા આકાશમાં પવનગતિ વિદ્યાધરે કરી સહિત ઉપડે, અને વૈતાઢય સન્મુખ ચાલે. જલ્દી બંને જણા કનગ પર્વતની સમીપ પહોંચ્યા. એટલે પવનગતિએ કહ્યું કે, હું કુમાર! આ કનકશૃંગ નામના શ્રેષ્ઠ પર્વત ઉપર સર્વ રત્નમય શ્રી શાંતિનાથ જિનેશ્વરનું મંદિર છે. અને ત્યાં સુરપ્રભચારણ શ્રમણ મુનિવર બિરાજે છે. તેમની પાસે મેં તમારી ખબર મેળવી હતી. તેથી રત્નચૂડે કહ્યું કે જે એમ છે, તે હે મિત્ર! આ પર્વત ઉપર આપણે જઈ જિનમંદિર જોઈએ, અને શ્રી શાંતિનાથ મહારાજના દર્શન કરી આત્માને પવિત્ર કરીએ,
