________________
S}
જિવિતને ધારણ ન કરેા કે–જે પુરૂષ પાતાના દેશમાં અપમાન સહન કરે છે. અને માતાની યુવાવસ્થાને નાશ કરનારા અને છે. કેમકે માતાએ યુવાવસ્થામાં પેટમાં ધારણ કર્યાંતે પરાક્રમી થવાને માટે, નહિ કે માયકાંગલા થવા માટે છે, તેથી દેશાંતરમાં ચાલ્યો જાઉં, એમ નિશ્ચય કરી રત્નાવલી દ્વાર જેના કંઠમાં છે એવા તે કુમાર તરવાર ગ્રહણ કરી એકલા જ રાત્રિએ નગર થકી નીકળી ગયા. અનુક્રમે તેવિશ્વપુર નગરમાં પહોંચ્યા, ત્યાં મસાણમાં લઇ જવાતા, જેની એબાહૂનિવિડ માંધેલી છે, યમભટ સરખા પુરૂષોએ વટેલ દીન સુખવાળે!, જીવિતની આશા જેણે છેડી દીધી છે, એવા એક પુરૂષને સુરતેજકુમારે જોયા. આ સમયે સુરતેજને જોઇને આ કાઇ મહાપુરૂષ છે, એમ ચિતવતા તે પુરૂષે સુરતેજને કહ્યું કે-હે મહાસત્વ ! આ દારૂણ આપદાથી મને મચાવા અચાવા. તેથી કરુણાવાળા કુમારે કહ્યું કે હે ભદ્રપુરુષા ! કે-હે તમારા શે। અપરાધ આ મનુષ્ય કર્યાં છે ?, ત્યારે તેઓએ કહ્યું કેચાર હજારે પેાતાના હાથ પગ અમારી પાસે હારી ગયા છે, પાંચ હજારે પાતાનું મસ્તક હારી ગયા છે, અને અમેને કાંઈ પણ દ્રવ્ય આપતા નથી; તેથી મસ્તક આદિ છેઢવા માટે અમે મસાણમાં તેને લઈ જઈએ છીએ. તેથી અનુકંપા કરવામાં નિપુણ એના કુમારે પાપકાર પ્રિય હાવાથી પેાતાના કંઠધી રત્નાવલીહાર ઉતારીને તે બાંધેલા પુરુષને આપી, તેને છેડાવીને કહ્યું કે—આ રત્નાવલીના દ્રવ્યૂથી તું આ લેાકાનું દેવું ચુકવી આપી દેવારહિત ખની જા. અને જે દ્રવ્ય વધે તેનુ તારી ઈચ્છા મુજબ કરજે. એમ -સમજાવી સુરતેજકુમાર નગર તરફ ગયા. આ અવસર
