________________
છે તેવા જીણુ મગરમચ્છના પેટમાં પેઢું, તેથી હું પણ મરણુ ભયથી પ્રાણેા ચાલી ગયા હૈાય તેવા ખની ગયો, સમુદ્રની છેાળાએ તે મગરનું કલેવર સમુદ્ર કાંઠે આવ્યું, અહા આ તા માટે મગરમચ્છ, એમ આશ્ચય યુક્ત થઈને જલકેતુ માછિમારે તે કલેવરને ફાડયુ, તે કઠે આવેલ પ્રાણવાળા મને તેણે દેખ્યો, અડે। મગરે ગળેલ કાઇક આ પુરુષ છે, પણ મર્યા નથી, એમ કૌતુક પામીને કરુણાએ મને બહાર નીકાલ્યો, મધુર જલ વડે નવરાવ્યો, અને મગનું પાણી અને પાયું, શરીરે તેલ ચેાન્યુ, અને પાતાના ઘેર લઈ જઈ પ્રયત્ન પૂર્વક મારી સેવા કરી ફ્રી નવીન ટ્રુડ વાળા મને મનાવ્યો. અને સમાચાર પૂછ્યા, મેં તમામ સમાચાર કહ્યા, તેણે કહ્યું કે હું ભદ્ર ! તમારે મારા ઉપર ક્ષમા કરવી, કેમકે મે તમાને વટલાવ્યા છે. આ સાંભળી
•
આનુ કેવુ' સુદર મહાનુભાવ પશુ છે? એમ ચિંતવતાં મેં
·
હ્યુ કે હે ભ્રાતા તુ તા મને જીવીત આપનાર છે; સ્વભાવે તું મહાપુરૂષ છે, ભલે જાતીએ તું માછીમાર હાય તેથી તારે મારીી માગવાના અવસર ન ગણાય, એમ કહી તેની ખહુ પ્રશંસા કરી, અને રિપુર નગર તરફ ચાલવા લાગ્યા. મા માં વિચાર આવ્યે કે—અડે। વિધિનું કેટલું અધુ" પ્રતિકુલપણુ છે ? અને મારે પાપના પરિણામ પણ જખ્ખર છે, કેમકે ધનની પ્રાપ્તિ થાય છે પણ મરણાંતકષ્ટ પમાડે છે. તેા શા માટે હવે ભમવું? હમણાં મારા નગરમાં જાઉં, અથવા સ્વનગરમાં જઈને પણ શું? કેમકે નિČનને મરવું તે શ્રેષ્ઠ છે, પણ સહવાસીઓનુ દન કરવું વ્યાજબી નથી. કહ્યુ છે કે—àા કમાં નિર્ધાન
