________________
૧૯
સકલકલાઓમાં કુશલ હાવાથી વિદ્વાન જનાના મનને આશ્ચર્ય પમાડે છે.
એક દીવસે સાંજની સભામાં નિરકુશ વીય પરાક્રમે દુષ્ટ યશત્રુઓને જીતનાર અને અને માજી જેમને ચામરો વિઞાઇ રહેલ છે અને અનેક રાજવીની વચ્ચે જે બેઠેલ છે, અને રત્નચૂડ કુમાર નજીક એઠી હાવાથી જેમના મુખકમલને જોઇ રહ્યો છે. તેવા કમલસેન રાજવીની પાસે છડીદાર આયે, અને ખબર આપ્યા કે એક યુવાન ભીલ આપના દર્શનનો ઇચ્છા રાખે છે. રાજાએ પેસવાની અનુમતિ આપી. છડીદારે તે ભિલ્લુને સભામાં પ્રવેશ કરવા દીધા; જેણે વેલડીની નસેાથી વાળાને બાંધેલા છે, અને ઝાડની છાલનું વસ્ત્ર પહેરેલ છે, તે આવી નમસ્કાર કરી રાજાને વિનંતી કરવા લાગ્યે કે– હે રાજન શૈલકુટ પર્વતની દક્ષિણ દિશાએ રહેલ વનની નજીક એક દેવડાથો સમાન હાથી આવેલ છે. જેનું ચ સરખું ઉજંગલ શરીર છે, નિલશ્વેત સાંબેલા સરખા જેને એ દાંત છે, અને ઉંચાઇમાં પત સરખા છે, માટે આ માખતમાં આપની શી આજ્ઞા છે ! એમ કડીને તે ભીલ મૌન રહ્યો, રાજા પણ આ વાત સાંભળી ખહુ કુતુહલવાળા અન્યા; અને તે યુવાન ભીલને ઇનામ આપી કહેવા લાગ્યા કે:~ અરે તે સુંદર હાથીને પકડો. એમ કહી ઝપાટામ ધ સભામંડપમાંથી ઉભેા થયા. આ અવસરે કુતુહુલપણાથી અને વિનીતપણું હાવાથી, અને પુરુષાતન ફારવવું. પ્રિય હાવાથી, વિનયપૂર્વક નમસ્કાર કરીને કુમારે કહ્યું કે હું તાત! તમા મનમાં વિશ્વાસ ધારણ કરી અહી રહેા. અને હું જ ત્યાં જઈને આપના ચરણુક્રમલના પ્રભાવે તેને પકડી
