________________
ક
સરીખું યૌવન છે, ઘણુારાગાનુ સ્થાન શરીર છે, ઝેરવાળા દુધપાક સરીખા ખરાખ અતવાળા વિષયે છે, ઉમાગે જનારા દુષ્ટો સરીખી ઇંદ્રિયે ચાર સમાન છે, સકલ સુખ વૃક્ષને દાવાનલ સમાન કસાયેા છે, અને સંચાગે વિચાગવાળા છે, થાડુ' પણુ ખરાબ આચરણુ મહાન અનર્થનું કારણુ છે. શુભ અશુભ કર્મોના પ્રભાવ સુરાસુર સહિત દેવેન્દ્રોથી પણ રાકી શકાતા નથી. ધમને છેડી આ સંસારમાં કાઇ શરણભૂત નથી, અને માક્ષને વરજી કાઇપણ ઠેકાણે સુખ નથી.
આવાં અતિ આધકારક વચન સાંભળી રાજાએ પૂછ્યુ –હૈ ભગવંત ! મારા મિત્ર મિત્રાનંદ હાલ કયાં છે ? અને કઇ અવસ્થાને અનુસવી રહેલ છે? અને તેને મડદાએ શું કહ્યું, તેનુ તેણે શું કર્યુ ! આ સાંભળી ભગવતે ઉત્તર આપ્યા કે–હે મહારાજન! તે વૃતાંત તું સાંભળ- પરિભ્રમણ કરતા તારા મિત્ર દેશાવરમાં ગયા. ત્યાં મહાઅરણ્યને વિષે ચારાની ધાડ પડી, તેથી ઉલટી દિશા તરફ્ નાઠા. એકલે ભ્રમતા ભમતા પરિશ્રમને પામ્યા, ભુખેતરસે પીડાણેા, અને ધીમે ધીમે એક સરાવર હતું ત્યાં પહોંચ્યા, તેમાં સ્નાન કરી પાળ ઉપર રહેલ એક વડલાની છાયામાં સૂઈ ગયા. નિદ્રા આવી ગઇ. તેને વૃક્ષન કાતરમાંથી નીકળેલ સસ્પે ડંખ માર્યો; તેનું ઉગ્ર વિષ હાવાથી એકદમ ઝેર તેના શરીરમાં પસરી ગયું'. આ સમયે ભવિતવ્યતાના ચગે એક તાપસ ત્યાં આવી ચડયા, તેણે મઢડા સરીખા પડેલા તેને જોયા, આથી તપાસ કરતાં તેને સમજાણું કે લીટા સપના તેના પાસે પડેલ હાવાથી આને સર્પ કરડયા છે. આથી કરૂણાવાળા તે તાપસે પાણી મંત્રીને તેના ઉપર છાંટયું. મંત્રનું મહાપ્રભાવિકપણું હાવાથી વિષ ઉતરી ગયું,
