________________
૧૮૫ તફાવત તે પ્રયોજન છે. રાજાએ કહ્યું કે-ભોજન એક છતાં આવી ફેકટ મહેનત શા માટે કરી! તેણુએ કહ્યું કે-જે એમજ છે તા યુવતીના શરીરમાં પણ બહારના પેરવેશથીજ તફાવત છે, કેમ કે અંદર જુએ તે ચરબી માંસ મિંજ શુક હાડકાં, રુધિર, ફેફસાં અને છિદ્રોએ કરી સહિત અશુચિને ભંડાર એવું સર્વ યુવતિનું શરીર છે. સાંભળો દષ્ટાન્ત
શંખપુરમાં શંખ નામના રાજા છે. તેણે કઈ પણ પ્રકારે વિષ્ણુદત્ત સાર્થવાહની ભાર્યા વિષ્ણુશ્રીને દેખી,
તેન ઉપર રાગી બની રાજાએ વિશુશ્રીને વિશુશ્રીનું અંતેઉરમાં પેસાડી. તેણીને વિરહથી દૃષ્ટાંત વિષ્ણુદત્ત ગાંડ બન્ય, રાજાને પણ તેની
સાથે વિષયસુખભેગવતાં કેટલાક કાળ ગ. એક વખતે ફૂલ વેદનાથી વિષ્ણુશ્રી મરણ પામી. રાજા પણ અત્યંત મેડી હોવાથી માનવા લાગ્યું કે–વેદના શાંત થઈ માટે આ ઉંઘી ગઈ છે. હવે રાજપુરૂષે તેણીનું મડદું લઈ જવાની તૈયારી કરી લઈ જવા લાગ્યા. ૨જા નીકળવા દેતે નથી. મંત્રીએ રાજાને કઈ પણ પ્રકારે મેહ પાડીને મડદાને મસાણમાં લઈ ગયા અને કાંટાઓએ વીંટી તે મડદાને ત્યાં રાખ્યું, તેણને નહિ દેખવાથી રાજાએ પણ અન્ન પાણીને ત્યાગ કર્યો. મંત્રીએ તેને બહુ સમજાવવા લાગ્યા પણ સમજતા નથી, તેથી મેહ ગ્રહે પકડાએલ રાજા વિનાશ ન પામે એમ વિચારીને મંત્રીઓ રાજાને મસાણમાં લઈ ગયા, અને કહ્યું, કે હે દેવ ! આ રહી તમારી પ્રિયતમા વિષ્ણુશ્રી. રાજાએ પણ હર્ષ લાવીને જોઈ તે કાગડાએ આંખના ડોળા કાઢી ગયેલ છે, જીવડાઓ મળી રહ્યા છે,
વામજ તે નથી, તે મંત્રીએ જ તમારી પ્રિય
