________________
૧૭૭
માટે રાંધ્યું નથી, કાઇ સાધુ તેને ઘરે ભિક્ષા માટે આવી ધ લાભ આપે છે, તેા તેણી એલી ઉઠે છે કે-તમારા માથે ધર્મ લાભ પડશે, કેમકે જેઓ દુ:ખાથી ભાગ્યા છે, કમાણી કરવાને અસમર્થ છે, ને માથુ સુંડાવી નીકળી પડ્યા છે, હજી ભિક્ષા વેલા તે થઇ નથી. વેદ ભણનારા બ્રાહ્મણ પુત્રો આવી વેશ્રુતિ લે છે, તેા કહી છે છે કે ઝગઝગાટ ન કરી, અમારા કાન ફાડી નાંખનાર વેદાચારણે કરી ખેંચુ, બીજા ઘરાએ જાગ્યા, હજુ અહી તૈયાર નથી, તેઓ કહે છે કે અનાજનું કારમુ આપે!, નકાર ન કરાય. હે શેઠાણી ! તમારૂ ઘર માટું છે. આ સાંભળી રેશાયમાન થઇ, અરે પેટ ભરા તમેાએ મારા પગથીઆ તેાડી નાંખ્યા, એમ કહેતી સળગતું લાકડું ગ્રહણ કરીને, ખસતા માથાના વાળને ડાબા હાથે ધારણ કરતી કાંઇક ખસી ગયેલ આઢણાવાળી, અને કેશ સમૂહ પણ કાંઇક વિખરાઈ ગયેલ છે, એવી તેએાની સન્મુખ દાડે છે. તે બ્રાહ્મણુ ખટુકા અરે આતા કાઇક યમરાક્ષસી મહાકૃપણ છે, એમ કહેતાં નાસી જાય છે. વળી ખાવાએ ભિક્ષા માટે આવે છે, ત્યારે મેલે છે કે-નાગા તેાતડા, ગધેડા માફક શરીરે સખાડી લગાવેલા તમે તમારા આત્માને વગેાવી રહ્યા છે, ભાજનવેલા વીતી ગઇ, જાએ ખીજે; એમ પાછા વાળે છે. ઘરમાંથી શેઠ દાન આપવાનું કહે છે, તાપણુ કાઈને કાંઈ દેતી નથી, અથવા બહુ કહે ત્યારે કણકી કારમું જેવું નિ:સાર અને રાંધેલામાંથી કાંઈક આપે છે, અને કાઈક વખત વહુઆએ આપ્યુ. હાય તે! મહાન કલકલાટ કરે છે. આ પ્રકારે ધમિ જનની નિંદાએ તે ઈશ્વરી તેજ ભવમાં રાગે પકડાણી છે, કાંઈપણ ખારાક લઈ શકતી
૧૨
