________________
૧૩૩
સંગ્રહ કરવા સાટે નાભિ કુવાને જાણે ગંભીર પ્રગટ કરવા લાગી; અને કેટલીક તાકુમારના નેત્ર રૂપી ભમરાને ખે'ચવા માટે મુખરૂપી કમળને પ્રગટ કરવા લાગી, અને કેટલીક તેા કુમારના મનરૂપી હરણને ખેંચવા માટે વાડુરાની જેમ હારની આવલીને વિસ્તારવા લાગી, તેમજ કેટલીક પ્રથમ શુઠાણુામાં વર્તનારીએ માંહામાંહે વાર્તા કરવા લાગી કે—
હૈ પ્રિય સખી! રાજકન્યા પદ્મશ્રી ધન્યવાદને પાત્ર છે. કૃતપુણ્યા છે કે, જેણીને દેવકુમારીકાને પણ્ દુ ભ એવા આ વર મળી ગયા. નક્કી તેણીએ વિનયભાવે ખિલ્લીફળની માળાએ શ’કરની પૂજા કરી લાગે છે. અખંડ ખાંડના પિડાએ ચંડિકાની પૂજા કરેલી લાગે છે. સુરતરૂના પુષ્પ અને દીપનું પ્રગટાવવું તથા વિલેપન અને સુંદર નૈવેદ્ય કરી કામદેવની પુજા કરેલી લાગે છે. દારુણુ સૌભાગ્યાદિજનક તપ કર્યો લાગે છે. તેમ જ પાયરૂપી મેલ ધાવા માટે ગંગા આદિ તિર્થસ્થાનમાં પ્રાણત્યાગ કરેલ લાગે છે. આ સિવાય કેટલીક શ્રાવિકાએ માંડામાંહે આ પ્રમાણે વાતચીત કરી રહેલ છે કે ~અહા રાજપુત્રીના કેવા જબરજસ્ત પુણ્યપ્રક છે! કે જેણીને સુકુમાર સરીખા ભરતાર મળી ગયા. હું માનું છું કે રાજકુમારીએ ભક્તિપૂર્ણાંક વીતરાગ દેવની પૂજા કરેલી હશે, કેાઇક સુપાત્રને દાન આપ્યું હશે, અને ભાવના પ્રધાન સૌભાગ્યાદિ તપ તખ્યા હશે. પરંતુ હવેથી જો તે મહાનુભાવ, જો જૈનધમને પામે તા શાકમાં ઘી ઢાલવા જેવું અથવા દૂધમાં સાકર પડે તેવું સુંદર બને; કહ્યું છે કે— “નિર્મલ કુલ
