________________
૧૧૦
રાજાએ પોતાના શરીરમાંથી માંસ કાપી નાંખવા માંડયું, પણ દેવમાયાથી પારે ભારે થઈ ગયે, તે દેખીને સમાજને હાહાઈવ કરી રહેલ છે, છતાં રાજા પોતાના જીવિત ઉપર નિરપેક્ષ બની પતલા ઉપર બેસી ગયો. આ પ્રકારે દેવમાયાએ પારેવા એટલે રાજા તોલમાં થયો દેવ આશ્ચર્ય પામ્યો, અને મણિકુંડલોએ ભૂષિત દેવોએ પોતાનું રૂપ દેખાડયું, અને રાજાની પ્રશંસા કરી. તે પોતાના ભાવને પ્રગટ કરી આનંદિત ચિત્તવાળો આશ્ચર્યમાં ગરકાવ થઈ એકદમ પિતાને સ્થાને ગયો. એક દીવસે વાયુધ અને સહસાયુધ પિતા પુત્રે ખેમકર તીર્થકરના ગણધર મહારાજ પાસે વૈરાગ્ય પામીને સહસ્ત્રાયુધના પુત્ર બલિને રાજય આપી દીક્ષા લીધી. પ્રવજ્યાપાળીને પાદ પિગમન અનશન કરી નવમા પ્રવેયકે એકત્રીશ સાગરેપમના આયુષ્યવાળા અડુંઇદ્ર દેવ થયા, તે વાર પછીતે દેવનું સુખ અનુભવીને ત્યાંથી આવી આ જ બુદ્વીપના પૂર્વ વિદેહની પુષ્કલાવતી વિજયની પિડરગિણી નગરીમાં ધનરથ રાજાને રાણી પદ્માવતી-મનારમતીની કુક્ષિમાં ઉત્પન્ન થયા. જન્મ પામી વજાયુધના જીરા ઘરથ અને સહસાયુધને જીવ દૂરથ થયો. એગ્ય ઉ મરે કલા ગ્રહણ કરી. મેઘરથને અને દઢરથને પૂર્વ ભવના અભ્યાસથી જૈનધર્મ પરિણમ્યો. તેથી જીવાજીવાદિક પદાર્થનું જ્ઞાન થયું, અને સુશ્રાવક બન્યા. એક અવસરે પિતાના પિતા તિર્થંકર દેવ પાસે વૈરાગ્ય પામી પિતાના પુત્રને રાજ્યાભિષેક કરીને પરિસહેાની સામા થઈ તે બંને જણાએ દીક્ષા સ્વીકારી. તેમાં મેઘરથ મુનીશ્વરે સુત્રાર્થ ભણુને વીસસ્થાનકમાંથી કેટલાંક સ્થાનકોએ તીર્થકર નામકર્મ ઉપાર્જન કર્યું. તે વાર પછી સંલેખના તપ વડે દેહને
